— Та не су јас суа во рацете па да и а дада нејзе половината в'на? —си помисли и ѝ кажа отворено дека сама ќе си ја работи.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Види ги ти Французиве- си помислив и не знам зошто ми стана смешно па си го замислив големиот секогаш сериозен Бертран потполно гол како со своето огромно тело ја покрива Изабел која стенка под него...
„Животот од една слива“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2014)
Можеш да бегаш каде што ќе помислиш и со кого ќе посакаш, ама од судбината или од пишаното - нема. Затоа народниот гениј рекол: „Од пишаното не се бега“.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Си помислив и си одговорив во себе: сигурно шифрантот Петар Иваз. Не се излагав.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Помислив и на обвинувањата на кумановката Николина Кралева а потоа и на првите обвинувања, што ѝ биле упатени и на тетка Боса; поточно помислив на нејзиното писмо што го примив во тие денови.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Вистина, и самиот при пасењето на козите, наоѓал разни материјални остатоци, но кој да помисли и да поверува дека токму тие биле најстарите.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Тоа го помислив и она утро, кога влезе овде во одајава и без некој нешто да го праша едноставно објави дека оној Голем Тодор, за кого ништо не се знаеше со години, се вратил; дека сега станал и ѕвездочатец.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Најдо помисли и вака му одговори: - Навистина на мака си, ма си изел што не се јаде и сега ќе тргаш!
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Веројатно ќе помислеше и дека таа не ги следи ударите на својата рака.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Се помислив, помислив и ги одврзав кравата и магарето. Го качувам Ѕвездана на магаре и тргнуваме.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)