помине (гл.) - низ (предл.)

Јас ја изразувам желбата на македонскиот народ од овие држави дека тие сакаат да ѝ се приклучат на својата татковина".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
СПИРО: (Гледа по него превиткувајќи се од смеење.) Е, умри де! (Се позамислува.) Без такви веков би бил поарен!
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Нашите млади, новорегрутирани видови во последно време поминаа низ неколку стадиуми на интелигенција: 1.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Хејс: Поентата на ова е дека ако Серл, во неговата соба или со неговата огромна меморија, само поминува низ овие правила свесно, велејќи си дека ова е досадна работа и чудејќи се заради што е сето тоа, останувајќи притоа човек, тогаш јас би тврдел дека тој всушност не ја имплементира програмата, а ако програмата не се извршува, недостатокот од разбирање, доколку постои, не е од никакво значење за нашата компјутационалистичка позиција.”
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Помина низ собата и влезе во малечката кујна.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Не раскажувајте ми приказни, пробајте и тогаш ќе седнам да дебатирам со сите што поминуваат или поминале низ истото обележување.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
- Лошо се пресеков - реков. - Помина низ затворен прозорец - се трудеше да ми олесни Катерина.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
На сѐ ќе се сетиш, ќе ти помине низ главата.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Сведочењето во врска со ова зло, запишал монахот, кое долго трае и непречено поминува низ тесните сокаци на времето, има за цел не само да го загатне туку и да ни го предочи приближувањето на злото што многу потсетува на темен облак кој може да биде и предвесник на бура што може неочекувано насекаде да се случи.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Автобусот тргна и не ѝ дозволи да каже уште нешто.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Не постојат јагули што не поминале низ утробата на песна (карпине од западниве планини поминуваат само низ бакарен залез) Инаку што ќе претставуваа свирепите беспоштедни талкања и авантури на јагулите по студените води високо високо (низ каменото планинско грло), кајшто рожбите на тајните ги убиваат сестрите тајни.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Прозорецот беше доволно голем за да можат да поминат низ него.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Секавично му помина низ главата помислата дека човеков или е влечен по скалите надолу или просто е турнат со што бил докусурен.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
- Не знам - вели - само знам дека мене ми се случи да поминам низ тоа.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Сеедно, нејзе ѝ остана навиката секоја ноќ пред мугрите да стои пред прозорецот и да гледа во Једи-куле, потем во градот притиснат од ноќта и замолкнат, и за разлика од порано, стуткан меѓу бескрајот на морето од едната и занданата со седум кули насадена на ридот, на спротивната страна.  Никогаш, ѝ поминува низ главата онаа иста помисла, не била среќна во овој град.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Само, треба да поминеш низ едно минско поле и, ако имаш среќа, те чекаат три реда бодликава жица, па десет метри висока ѕидина.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
НОЌ Краста и Тики поминуваат низ некакви грмушки во дворот.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Ќе дојде време на промени, ден за чистење на орманите полни прашина и на спомените и на минатото кое фатило пајажина.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Жената се доближи до работ на покривот над улицата и веднаш се стресе од вртоглавата замајливост на длабочината, напластена густо со квечерината, со недогледно дно, па се отфрли назад кон телото на мажот, удирајќи се во него и опрлувајќи го со трескава врелина и незапирливо треперење.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Овој последниов е новодојден војник, кој што по сите правила и прописи треба да скапе и обврзно треба да помине низ тортура од страна на џомбите.
„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)
Една работа е многу чудна; кога сите овие слики ќе поминат низ ситното сито на твојата совест, остануваат само позитивните и убави сеќавања.
„Тибам штркот“ од Зоран Спасов Sоф (2008)
Луција знаеше без потреба да се фати за косата и со раката да помине низ неа, токму пред мојот нос; знаеше да повлече со палецот замислена линија по својот грб, токму на ‘рбетот, иако за тоа немаше никаква посебна причина; знаеше, исто така, да се налакти во полупрофил, и со моливот да го потпре носето, небаре заинтересирано го слуша предавањето.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Дури и кога дошол царот на окупаторите го викнале од дома да слика како народот му ракоплеска.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Го прашав Били: „Кој беше ова?“, и тој ми го кажа нејзиното име.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
-Војни беа тогаш, велеше Софија во Скопје.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Кога ќе видиме дека се што поминува низ земјата се чисти, ќе сфатиме дека таа е филтер на нашиот живот.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
"А треба да знаеш дека и реката што поминува низ полето ја полнат многу порои, многу бразди.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Не ги чуствувам прстите, некоја замраченост... чекор во времето кој поминува низ предметите, низ воздухот заслепен од новите случувања засолнат од немостта на талкањето украден од сомнежот на новите денови.
„Записки“ од Милчо Мисоски (2013)
Изгледаше, на пример, дека е потребно повеќе време да се помине низ долг ходник кога репетитивните елементи се поклопуваа со единицата за време.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Требаше да поминам низ геа супериорнитот, харпоните, атомите, свесноста, себството, универзалниот дух и повторно геа супернитот.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Кога тие функционираат (а тоа може да биде со години во обата случаја), обајцата поминуваат низ истите состојби под истите услови, и на обајцата можеш да се потпреш и систематично да ги интерпретираш како да собираат.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Нели пред да умреш цел живот ти поминува низ глава?
„Буре барут“ од Дејан Дуковски (1994)
Тие беа првите луѓе што поминаа низ Алисиниот Прозорец и ги променија електронските модели од другата страна на екранот.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Ги свртувам очите натаму, и што да видам: ја кренал Семјон раката над главата и го пипа стебленцето на лозата; потоа, бавно, со јаготките на прстите патува по сите кривини на дрвото, како да ги поминува низ најбавен ритам деновите и изминатите години кои само за неговите прсти оставиле траги на прачката на лозата; сето тоа го правеше токму онака како што постапи и син му, пред малку, додека ја пипаше истата прачка; некои невидливи чекори, стапка по стапка, бавни; и син му, како да настојува со прсти да го помине сиот оној пат што се издолжил по лозницата.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Јасно попладне, во присуство на десетмина стручни сведоци, Д-р Јомиури исчезна. Помина низ огледалото.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Бодеж од страв му помина низ телото.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
И после сите натрупани, хибридни грешки кои ги броиме и кои поминуваат низ деновите, ќе дојде и денот кога ќе донесеме цврста одлука, храбрoда ги исполниме сите надежи и очекувања.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Низ нејзините раце течеше едно лесно потреперување, како да поминува низ нив некој далечен бран на страв.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
На 16, 17 и 18 декември 1943 година военото и политичкото раководство на НОВ и ПО на Македонија поминува низ Караџова (Меглен) и на 18 декември пристигнува во реонот на село Фуштани.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Соништа, секојдневни случки, сѐ пристига до нас и поминува низ нас. (Уметноста, ако ја сакате нејзината дефиниција, е криминален чин.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Некакво грозно претчувство, страв од нешто за што не беше сигурен што е, помина низ телото на Винстон штом го здогледа кафезот.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
- Значи, сепак, загубениот сум јас! – Се досети Дедо Мраз, па откако раката му помина низ лицето и увиде дека ги нема мустаќите, брадата, побрза да се покрие со шапката, па да праша – Господа, дали нешто видовте на мене?
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Можам да поминам низ прозорец без да го отворам, исто како што влегувам од една во друга соба во мојот стан... магија...
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
На Винстон му помина низ главата дека ова е првпат во животот како гледа, со знаење, во член на Полицијата на мислите.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Можеби тоа е полесниот начин да се помине низ сенките од минатото.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Трема (1950), означуваше враќање кон рафинираниот англиски филм на таинственост и злостор; возбудлив филм што Хичкок не го сака бидејќи смета дека во него улогите се погрешно поделени, што веројатно е точно.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Ќе ти се причини во еден момент, рече таа, дека си поминал низ него, но не залажувај се, ќе испадне дека не било така.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Откако се збогува со својата сопатничка, Марија сакаше да ја врати прекривката, но жената ѝ рече да си ја покрие главата додека поминува низ дворот и да ѝ ја врати на влезот.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Таа успеваше транзитно да помине низ животот.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Додека го разгоруваше огнот многу настани од минатите денови поминаа низ неговите сеќавања.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Кога чул за настанот со бикот, срипал и со возбуда раскажал дека од темните бунари на подземниот град Деринкују во Кападокија, пред една година, со нечуена рика излегол бик, онаков каков што го опишувале, поминал низ длабоките и темни ходници на градот, се упатил кон снежните врвови на високите планини и таму исчезнал.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Не постојат јагули што не поминале низ утробата на песна (карпине од западниве планини поминуваат само низ бакарен залез) Инаку што ќе претставуваа свирепите беспоштедни талкања и авантури на јагулите по студените води високо високо (низ каменото планинско грло), кајшто рожбите на тајните ги убиваат сестрите тајни.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
И не беше толку страшно штом можеш да ме видиш волку насмеана.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Хичкок во текот на својата работа во Америка помина низ многу фази, постојано барајќи нови можности на изразување, одговарајќи на новите предизвици и продлабочувајќи го своето сфаќање за светот.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Тие одлучуваат за неговиот статус проценувајќи го со истите процедури што тие ги користат за да го проценат кое и да е друго уверување, и го сметаат за сомнително секое гледиште што не поминало низ овие процедури. okno.mk | Margina #11-12 [1994] 75
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Тие ќе делуваат во киберпросторот, електронската околина на 21-от век.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
А да знаеш само каде сме вечерале. Знаеш тето, го одржав ветувањето кое го дадов тогаш дека ако поминам низ Нови Сад ... - Знам, - ја прекина Јана - Петроварадинската Тврдина.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Таа ја крена раката како со неа да крева некаков тежок предмет, направи во воздухот едвај видливо движење кое наликуваше на мафтање, и бавно ја спушти раката покрај телото.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Значи, тргнете храбро и сослушајте ги првите упатства.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
А при крајот на сите дилеми Таша, во спомнатиов разговор, го придодаде и овој воопштен заклучок исполнет со многу противречности: "Впрочем зар не е општо познато дека поголем дел од мажите немаат друга цел освен да ти поминат низ животот.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Цви веќе цврсто ги држеше уздите на власта, а таа силна запрега тој ја тераше во ризичен трк, опиен од слободата што, за разлика од Жешов, Виена и Берлин, тука широко му ги отвораше своите простори...  Таа знаеше дека дел од критиките се точни.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Тука престануваат улиците, само густо населено подрачје, се поминува низ куќни дворови, преку стари скалила, под тремови, понекогаш низ напуштени куќни претсобја.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
- Умее тој и посложени нешта - рече Јана како којзнае колку да ме познава а нејзиниот ироничен поглед како да беше спремен за секаков вид напад, за предаство, па дури и за измислица.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Трпки ми поминаа низ телото, - рече Денко. - Од што? - Од одѕивот.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Можеби некој од колегите му беше укажал дека и покрај грдите предвидувања на спомнатиот автор Кафка, неговата земја на која и предвидувал зла судбина за нејзина голема среќа но и за среќа на нејзините жители и покрај фактот дека има поминато низ големи преиспитувања и тешкотии ги има совладано сите нив и речиси секој ден го потврдува своето постоење.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Племенска интелигенција: Најмалку во 22.000 години (приближно од 25.000 до 3000 п.н.е) технологиите на мислење-комуницирање на сапиенс беа како на пет-годишно-дете: телесни и орално-гестовни. 2.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Кој сѐ не поминал низ оваа планина, и Турци, и ајдуци, и комити, и партизани, а којзнае што сè било порано од времето кога Селиште било град!? Сѐ поминува...
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Вистините што поминуваат низ тие негови инструменти, ми се чини, секогаш се добро измерени, рече тој и им се врати на богатствата на софрата.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
И мене нешто убаво ќе ми помине низ душата.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
На враќање помина низ едно полско село, купи два кутла жито и го однесе во Крива Воденица да го сомеле.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Александар забележа дека луѓето им се тргаат од патот додека поминуваат низ тесните перифериски улици, излегуваат од малите дуќанчиња и ги поздравуваат со благо поклонување, а кога сакаше да му плати на продавачот на ѓевречиња, тој тоа принципиелно го одби.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Друг важен аспект на архивата е што е потребно приближно еден час за да се помине низ сè.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Ондин и јас ги погледнавме сликите и видовме дека куршумот поминал низ две плави и една портокалова Мерлинка. (...) Единствена “андерграунд” работа во врска со американските андерграунд филмови, мислам, во буквална политичка смисла мораше да се криеш од власта, беше таа што во шеесетите постоеше навистина сериозен проблем со цензурата.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Морници му поминаа низ телото. Тој одеше во првиот суд на слободната земја, можеби да дели правда, а на паролите, однапред, со крупни букви, беа испишани сите пресуди.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Но тоа е само една енергија што привремено поминува низ тебе – му потврди старецот.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Кога доаѓа на ред третиот вид глупост, ќе кажам дека се соџвакува и најлесно поминува низ општественото грло.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Тие се под големо влијание на христијанската интуиција дека оние кои трпат, кои се сиромашни и слаби, се добри и треба да им се помогне.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
А гласот навистина му беше поучен: - Секое минато поминува низ историјата, а историјата не смеат да ја прават чиновници, туку оние кои ја создавале.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Но на изложбата, пред да се запознаат со темата на “Големото стакло”, гледачите поминуваат низ една мала просторија со натпис “Хомофони” (зборови што слично се читаат но различно се пишуваат).
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Што раце поминале низ овие, да знаат да зборуваат.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
А тој пат само со еден поглед може да се изврви...
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Бидејќи, секој од нас секој ден и не забележувајќи поминува низ еден полумомент пред своето раѓање и низ еден полумомент по својата смрт.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Додека траеше краткиот меден месец на запознавањето со заедницата.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Така, полека, низ превезот на солзите, од збор до збор, влегува во него, поминува низ него, а ништо конкретно.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Утредента, на пладне, кога се врати од град, реши да помине низ дворот да види дали болното куче уште е тука.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Мислам дека голем дел од нашиот јазик може да помине низ машина за преведување и да биде успешен.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Тој сугерира дека една програма бидува имплементирана (спротивно на псевдо-имплементирана) само под извесни услови и не поинаку, дури ако и „реалните” имплементирања и псевдо-имплементирањата поминуваат низ истите чекори, оперирајќи според истите правила, на истите влезови, произведувајќи исти излези.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Без изговорени зборови, бран на разбирање помина низ толпата.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Помини низ магливите студени предели на сенката и сочувај ја својата скапоцена топлина.
„Младиот мајстор на играта“ од Александар Прокопиев (1983)
-Погледни го прекршувањето на светлината на сончевите зраци, над густите зелени дрвја: како поминува низ тврдата материја!
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Секогаш имаме избор да го решиме проблемот, да ја промениме ситуацијата или да ја оставиме. Нема жалење.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
„Зошто секогаш мора да биде Јас, Јас, Јас?“
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Откри нешто, што те исуши откорен; откри нешто, што помина низ целиот тебе како рофја, те изгоре и те остави да се меткаш со денови по шумата, по беспаќата, а деновите ти беа сосема црни.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
И кога стигнуваа вести дека партизани ќе поминат низ село или ќе останат на конак, таа секогаш излегуваше и, стоејќи скраја од патот, гледаше како минува колоната и прашуваше дали некој ги знае нејзините Ристо, Ташко и Циљка.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
- А виде каде втасав јас?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
3. Секако, следното утро штом сте се пробудиле, драга Асенета, сфаќате дека не сте успеале.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Еднаш се бакнаа таму, а кога тоа требаше да се повтори, место право дома поминаа низ паркот - и без договор и без противење.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Да ја истераме темнинта шо поминува низ вашата глава, затоа што луѓето се способни да се справат речиси со се.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Дури откако ќе го направи ова, тој внимателно ги допушта во системот оние ставови коишто ги поминуваат неговите тестови за извесност.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Повторно помислува дека историјата е само еден бескраен след на жртви, меѓу кои по необјаснивата волја на Севишниот се вбројува и оној што, еве сега, се жртвува со експлозивна направа, и оние невини луѓе во автобусот во кој ја активираше, како и самиот тој, невиниот рабин Елеазар бен Цви, кој ете ни на крајот, сега додека умира, со последниот атом на свеста не може да го сфати цинизмот на историјата, ненадејноста на збиднувањето и непредвидливоста на искуството, зашто целиот живот невино верува дека не е нужно да се помине низ искуството, да се проверат нештата за да се прифатат од друг дадените заклучоци.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Студени морници ѝ поминаа низ телото.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Јас сум Козак, а срамно е Козак да помине низ својот живот само на еден коњ.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
(5) Сепак идеите внесени во основата на ова дело - предизвик и непослушност кон конвенциите - се особено евидентни во “Големото стакло” и делата поврзани со него, како и, во различна мерка, скоро во сите други дела што авторот ги направил во преостанатите години од својот живот. 106 Margina #4-5 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Делумно поради тоа групата ја нарекоа Паганска Ноќ. okno.mk | Margina #32-33 [1996] 174
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Пота продолжи: Кумановската Река, одамна прогласена за мртва река, на делот што поминува низ градот претставува голема, срмдлива депонија.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Тргнав ќорлемечки, а тоа се покажа необмислено! – викнав на глас но притоа се трудев ова да не прозвучи и како поплака.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Никој не го легитимира иако на неколку пати меѓу Ниш и Белград и Белград и Загреб наидоа единечни милиционери кои, загледувајќи ги патниците еден по еден, поминаа низ неговиот вагон.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Толку за темната страна. Добра вест е дека кибернетичките медиуми не можат да бидат контролирани.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Како се раздени — како луња да поминала низ мене.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Така влегоа и поминаа низ градот...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Сеедно ми е како тој поминал низ собата.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Но, драги Асенета или Аристине, љубовната напивка што овде се нуди ќе можете да ја искористите само ако поминете низ извесна иницијација, односно, ако успеете да се вброите меѓу јунаците на оваа приказна.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
В ред, ако постои голема желба и на обете страни, оној што те одминал можеш и да го престигнеш.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
„Ме отпишале“ - му помина низ главата горчлива мисла. Смееше ли да помисли такво нешто?
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Лисјето на костените ѝ ги милуваат белите и светли влакненца додека како кралица поминува низ зелените сенки на лисјето.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Јас лично поминав низ македонската територија која се наоѓа во рамките на бугарската држава.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Еден живот содржи многу животи.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Ваквиот медицински модел на професионален прејудициум, модерната психологија не може да го прифати, бидејќи творецот, иако во текот на процесот на создавањето поминува низ епизодични состојби на душевна абнормалност, ретко губи доверба во себе, додека невротичарот или друга душевно болна личност не верува ниту во себе ниту во светот.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
VI. ... Сега Змејко лежеше оптегнат колку што беше долг на тврдиот дрвен кревет, а сето, преку што само што беше поминал низ сеќавањето, претставуваше само згоразгорен бегол поглед врз сета онаа бездна што ја чуваше во себе за оној човек, што го испрати пред малку во снегот, пред да го мрази.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Па макар и да ја има таа желба, макар и да поминуваат низ него сите тие, крајно одредени и јасни - недвосмислени слики за него, неговата боја,искрите на светот, огинот, со таа топла граница помеѓу него и тоа другото во кое не може да верува, колку и да сака; сепак се е подобро од неодреденост во која е онеспособен да проговори свртен кон себеси како кон било што друго, неколку обични и најобични идеи, за тишина, за пејсажи, за нешто.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Ова е изразено во Новиот завет “Благословени се понизните, бидејќи тие ќе ја наследат земјата” или “Благословени се сиромашните со дух, бидејќи нивно е царството небесно”, и “полесно е камилата да помине низ иглени уши отколку некој богат човек да влезе во царството Божје”10.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
- И Мајка го крена показалецот во знак на подршка на своите тврдења.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Тогаш некоја покосница ќе ми помине низ снагата.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Хм, си пристори и се сети дека одамна не поминал низ дворот да зачисти.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Сите кои поминаа низ менѓемето на времето пред и по поразот, со најголеми желби сакам да ги оставам со нивните мисли, со нивните спомени и болки кои не се само дел од нив, туку се нивен живот.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
За да се дојде до неа, човекот треба да помине низ многу кругови.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
- Зошто стоиш тука? Не се плашиш... - Не. Од што би се плашел?
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
237 Имајќи го предвид германското повлекување од Грција од мисиите во Македонија се барала “идентификација на трупите кои во сегашниот момент или во наредните неколку недели ќе поминуваат низ вашата област“, а исто така им било нагласено дека “нафтените и бензиските цели имаат приоритет при воздушните напади.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Испуштив да речам дека со едната рака најнапред помина низ кадрите на Виктор, можеби за да му ја изрази и овојпат својата наклонетост, а потоа се сосредоточи на нашите чаши.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Кој големец поминал низ градот а да не влезе во некоја од неговите фотографии!
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Му поминува низ глава дека, ако така му било пишано од семоќниот Адонаи, би било добро да умре како праведник во Ерусалим, што е сон на секој Евреин.  Сепак, не - се сепнува од таа ненадејно дојдедна мисла.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
А кога во сивите развиделини на врвовите на околните планини затреперува првиот зрак на сонцето, горе, на ридот, откај превалот почнуваат да се спуштаат по змиестиот пат камионите што во сабајлината поминуваат низ Прењес. Полни се со ранети.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Не можеа да се споредат овие две работи.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Оваа карактеристика, се разбира, е во врска со претходната; обврзани да ги докажат нивните гледишта со едно множество порцедури кои ги прифаќаат како средство за доаѓање до вистината, модернистите не можат да прифатат едно уверување само затоа што е општоприфатено.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Како ќе поминам низ град ваков...
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Исто така е препознатливо во повеќе народни приказни каде што физички послабите карактери (на пример најмалиот 72 Margina #11-12 [1994] | okno.mk принц кој го бара златното јаболко, незаштитената и заплашената Снежана) се добри, додека физички посилните карактери се оние лошите.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Молња од болка помина низ вилицата на Винстон.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Господине – продолжив – јас во мојата работа сум поминал низ многу гранични премини во Европа и во светот и секаде ме прашувале како сум, како патував и ми пожелувале убаво да поминам во нивната земја никоја и никој не ми рекол дека треба да зборувам само на нивниот јазик затоа што земјата е нивна.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Градскиот човек влезе сиот со прав, како да поминал низ црвен облак.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
„Пролетта е време за љубов“, ѝ поминува низ главата и неволно мислата почнува да ѝ бега во минатото.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Во истиот момент топол бран од олеснување му помина низ снагата.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
(...) Во јуни 64., Стоунси дојдоа да свират по некои американски градови, но турнејата на крај заврши како вистинска катастрофа.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Секогаш кога ја гледав како е внесена во некоја работа се прашував што ли ѝ поминува низ главата.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Ми беше страшно ладно и се почувствував многу мала во својата наметка, како да поминав низ преобразување како Алиса во земјата на чудата.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
И гледајте, но не низ диоптријата на еден илузивен ум, погледнете подлабоко, поминете низ темниот тунел и во првиот зрак светлина пронајдете ја својата духовност, а фацијалниот израз е безначаен, минорен, обезбоен.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Страниците беа изабени по ќошињата и лесно се кинеа, како книгата да поминала низ многу раце.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Никако не можеше да си објасни што се случуваше со тие луѓе изнесени од земјанката откако ќе поминеа низ просторијата со газиена ламба под која тој ноќта сстражареше.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Откако поминаа низ обуката, дресерот побара од селото доброволци кои ќе се кријат на разни места за да се увери до која степен кучињата се извежбани да следат разни миризби на луѓето.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Климакс Некаде прочитав дека само невоспитани деца поминуваат низ тежок пубертет. A прости, необразовани жени тешко поминуваат во климакс. Aма и за споменатите, и за другите, сепак, тој има заеднички симптоми: - силни врелини кои ве обземаат одеднаш само во одреден дел на телото,како да го печете во рерна или го дувате со врел фен, - капки пот што по линијата на веѓата се спуштаат по рабовите на лицето и буквално капат додека стоите во автобус полн со луѓе закопчани до грло во топла зимска јакна, - отсуство на желба да бидеш интимен со некого, па дури и со љубовникот,а за со мажот ич да не зборуваме, - силни налети на нервоза, во која трчаш низ куќа и бараш некого буквално да го изедеш, - чувство дека си болна од сите болести што ги прележале твоите пријателки и дека ги имаш истите симптоми на сите епидемии, птичји, свински, грипови, грутка во грло, јазол во желудник, срцебиење, камен во бубрези, тиња во жолчка, - потреба од „шопингување“ на енциклопедии за здравје, здрава храна, вежбање пилатес дома и во друштво, - отсуство на секаква желба да одиш по гости, а уште помалку некој да ти дојде, - убеденост дека си најпаметна, - ама и потреба да се биде зајадлива, џангризава, самобендисана, лоша, злобна и одмаздољубива За среќа, ова трае само десетина години и, кога ќе помине, сè се враќа во нормала, освен некои небитни промени: мажот си заминал, а не си ни забележала, децата не заминале, останале, ама ти се лути до смрт, а ти повторно со истата сила и енергија како од младоста, се трудиш да им угодиш во сè, ама нема „feedback“.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Но мене тоа ми се случи.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
На заштитничката Богородица ѝ кажаа дека Пела веќе цела недела оди на училиште, дека ја засака учителката, а од учителката добива само пофалби, дека денеска ќе имаат сè најубаво за себе а и за некој гостин ако помине низ нивната куќа.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Таа знае дека Далтон мисли дека тие се посирови, без фасада, поблиски до некоја архетипска зима без дволичност.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Погледнав низ прозорецот, сфатив дека е веќе пладне, дека е пролет, го облеков своето старо сако што го најдов во шкафот и што одамна го немав облечено.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Коњите што влечкаа оружје и муниција се сместуваа во шталата што војската ја изгради крај селото; војниците што се грижеа за нив, одвреме-навреме ги водеа и ги напиваа вода на езерото; имаше разни коњи: дебели, слаби, болни, троми, а имаше и 'рзаци, та кога ќе поминеа низ селото, ги вртеа главите по дворовите и 'ржеа кога ќе забележеа некоја кобила; а војниците, пак, зрчеа по жените и девојките; но тие, штом ќе ги забележеа, се тргнуваа од патот, се пикаа по дворовите, влегуваа во куќите.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Во сефардскиот печат, дури и во умерениот „Ел Тиемпо” го напаѓаа за неумерено покачување на рабинската плата, а уредникот Јицак Давид Флорентин, еден од угледните личности на Солун што ги запозна уште при првата посета на градот, дури без стегање напиша еден текст од секташки позиции: изворот на арогантноста - ѝ поминува низ мислите текстот што најмногу ги здоболе и Цви и неа - е ашкенаското потекло на главниот рабин; таму, според тој луд Флорентин, лежи причината за тешкиот, автократски и нееластичен карактер на главниот рабин, додека без срам потаму пишува дека „ние Сефардите сме луѓе со слатка, флексибилна и добродушна расположба”.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Ема ја познаваа и двајцата, не беше некоја убавица по која се врти старо и младо додека поминува низ градските улици, но не беше и грда девојка.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Татко ми тврдеше: „Полн шиник сак'с има поминато низ нејзината уста, се прашувам како не ѝ се згади.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Поминав низ дел од гробиштата, без многу да се задржувам.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Новите фрагилни демократии во источна Европа веројатно ќе мораат да поминат низ оваа фаза на маркетиншки телевизиски избори манипулирани од “спин-докторите” (стручњаци за правење имиџ, заб. на прев.) и нечесните реклами.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Мажот и децата тргнаа кон излезот од Гнездо; пред да поминат низ портата, се свртеа кон жената, ги подигнаа рацете и ѝ мафнаа.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
ЕКСТЕРИЕР.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Ќе биде само нешто на аголот на нивните насмевки, како приватен карневал што поминал низ град и можеби сте го виделе еднаш на кратко па го снемало.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
А кога во сивите развиделини на врвовите на околните планини затреперува првиот зрак на сонцето, горе на ридот, откај превалот почнуваат да се спуштаат по змиестиот пат камионите што во сабајлината поминуваат низ Прењес. Полни се со ранети.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)