полни (гл.) - душа (имн.)

Тоа ќе јаде, а мене ќе ми се полни душата.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Дојде до местото, каде што ѕидаше Аргир и седна. Таму горе тој почувствува како го крева нешто и му ја полни душата со неискажлива радост.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)