Таму половината шинел го посла под себе, а со другата половина се покри и набрзо заспа.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Ја покри и врз купчето една по една ги стави зелените гранки.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Над нив облак - снег фучи и грми, ги покри и ги израмни и трапиштата и ритчињата.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
В плоден лес камен рожба да е да зрее и црно нешто да го покрива и цут на гранки и нож по тоа да вишне на врв на ножот птица да починува без тебе.
„Вардар“
од Анте Поповски
(1958)
И таа, не само што не се соблекуваше веќе, туку облече и црно калуѓерско расо и гледаше да ѝ биде што подолго, да не ѝ се гледаат ни нозете, ни рацете; гледаше секој нејзин дел на телото да ѝ биде покриен и заштитен од погледи.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Се намести во креветот оставајќи болничарката да го покрие и ги затвори очите.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Наоколу сѐ брзо се измени - сенките го покрија и последното парче на сончевата светлост, земјата се заниша и стана мека постела, од далеку допре благ мирис на сено.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Мајка ми влезе во собата во која спиевме, сега будни, за да нѐ покрие и допокрие грижно.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
И многу кинвали имаше со земја покриени и се гледаше подолу едно златно езеро и се слушаше глас дека ништо не нѐ дели од затемнувањето Тоа беше ден на скитања.
„Камена“
од Анте Поповски
(1972)