Колокации | Дигитален речник на македонскиот јазик

Времето допрва може да покаже дека биле во право. ‌Имам добри преседани за таков убав светоглед. ‌Се прашувале луѓето, на пример, дали Невидливиот човек од Ралф Елисон, Друга земја од Џејмс Болдвин или Да се убие птицата подбивница ќе им станат неразбирливи или безначајни ако дојде време кога во американското општество расата веќе нема да биде општествено обележана (претседателствувањето на Барак Обама, за волја на вистината, во мигов ја прави таквата можност понезамислива отколку замислива).

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Во 1985 година Дерида аналитички покажа дека со зголемување на заемодејството меѓу поврзаните елементи системот може да мине низ фазен премин од ред во неред.

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

Големо е страдањето на слободољубивите луѓе на оваа планета, и огромна е сега потребата што нѐ гони да создадеме нови системи на владеење.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Од деконструкцијата се очекува да го подрие текстот на следниов начин.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Анализата на првите неколку варијанти покажуваат дека белиот може да најде добар одговор и да ги парира лесно сите негови заплашувања.

„Послание“ од Блаже Конески (2008)

97 Деветте Деветте мажјачки калапи (кои ги персонифицираат Еросот/Ергенот) се наоѓаат, како што Duchamp тоа го нарече, на Гробиштата на Униформи и Ливреи (анг., Cemetery of Uniforms and Liveries).

„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)

Раскажувачкиот текст станува огледало коешто сликата ја прекршува на начин или да го извртува или да го враќа претходниот текст.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Се покажа дека такви личности има 92, што се поклопува со бројот на познатите јазици од СНН, а и со бројот на елементите што постојат во природата.

„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)

И во средновековието и во модерната ера постоеше едно чувство дека присутното не задоволува, и дека треба да се преземат специфични мерки за да се создаде една подобра иднина.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Враќајќи се кон куќичката Пелагија се обидуваше да разјасни зошто дојде Чана, дали да покаже дека е лута што не е повикана на армасот на Деспина, или едноставно да ја потсети на оној дамнешен црн ден што никогаш не се заборава, или навистина сакаше да се распраша како ќе ги носат децата до на школо?

„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)

А таа доверба му се зацврсти кога се покажа дека Боге се познава со неговата Маре, зашто на времето другарувал со нејзиниот помлад брат.

„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)

Додека на некои букви веднаш „им беше потребна помош” - вели Frere-Jones, обидот покажа дека од сé може да произлезе азбука. Frere-Jones признава: „има денови кога мислам дека е смешно тој материјал да го изнесам на пазарот.

„МАРГИНА бр. 36“ (1997)

Секогаш одново, имено, се покажува дека реалната тежина на нивната соработка со известувачките служби всушност е занемарлива.

„МАРГИНА бр. 35“ (1997)

Детето-слушател на првобитните приказни ќе биде разочарано кога, како возрасен читател, ќе открие дека она што го сметал за најчиста вистинитост на своето искуство - и како несомнена стварност - било само „литература“, зашто ќе се покаже дека не сме „сами“, односно единствени, за кое пишува Томас Ман, но и нешто повеќе од тоа.

„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)

Токму поради ова ние можеме на него да ја примениме деконструктивистичката операција.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Да бев хирург ќе го земев скалпелот в раце и ќе се радував кога тој ќе блеснеше со својата остра, заслепувачка светлина пред да се зарие во месото, во дивото, за да му покаже дека има подива билка и од најдивата болест.

„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)

Приврзаниците на првите јасно ги спротивставуваа аргументите на генералната констатација на антикозарите за штетноста на козите: козата го открила кафето, покажала дека со кастрењето на лозинките се добива повеќе грозје, козите, споредени со тежината на кравите, даваат осум до десет пати повеќе млеко од нив.

„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)

Нивната работа, наречена „филозофска херменевтика“, покажа дека поделбата ум - тело, што лежи во основа на современата медицина е социјално договорена интерпретација, а не одраз на објективната реалност надвор од човековото искуство (Messer, Sass i Woolfolk, 1988).

„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)

Глувчето не е никаков симбол; такво нешто што е опишано, тоа претставува само глувче; па сепак, и такво, покажува дека најопштата човечка потреба е да не биде сам.

„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)

Местото не покажува дека тука имаше гробишта.

„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)

Белјаев и Преображенски, обраќајќи му се на споменикот што го претставува Бојс и во подеднакво неочекуван контекст, симболично ги решаваат овие два аспекти на проблемот: тие уметнички се колебаат помеѓу патетиката и детската итрина.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Според студенилото и крутоста на телото, смртта најверојатно настапила во првите ноќни часови.”

„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)

Градите го болеа од гнев, му гореа како фурна додека ги кинеше материјалите што дотогаш ги собираше – копии од поранешните устави на Република Македонија, анализи на политичката состојба од 1992 година наваму, податоци од вонредниот попис на населението и домаќинствата во 1994 година, сета онаа хартија што требаше некому (а кому ли?!) да му покаже дека она што се случува во земјата нема никаква реална причина освен нечија жед за територии.

„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)

Се покажа дека г. Черингтон е вдовец на шеесет и тригодишна возраст, кој го води дуќанот триесет години.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Ако лудите ја сфатат бесмисленоста на своите постапки, намери, искази, многу е возможно дека ќе го прекинат постоењето кое е фатено во стапицата на бесмислата, и ќе му се вратат на разумното постоење,” рече доктор Гете.

„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)

Всушност, оваа анализа би покажала дека многу од нашите начини на однесување ја одразуваат нашата соработка во контролирањето и надгледувањето на сопствените животи, и животите на другите, во согласност со доминантните културни сфаќања .

„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)

Хегел, Маркс, Токвил и други ќе ја преземат на свој начин оваа метафора, поставувајќи го само прашањето на брзината на движењето на историјата.

„Амбасади“ од Луан Старова (2009)

А преку ден ќе го излудат децата од селото што носат кучиња да се борат со кучето од Пипиле за да му покажат дека неговото куче не е најсилно во селото како што се фали тој.

„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)

Напротив, тоа покажува дека неавтентичноста не е погубна за љубовта, дека сериозноста не мора да претегне над ироничноста за да може да вирее и да опстои љубовта.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Сметките покажуваат дека е добро преку летото да се ослободи „животниот станбен простор“, зашто од приходите на туристите ќе можат да се решат многу проблеми во домашниот буџет.

„Патувања“ од Никола Кирков (1982)

Довербата на Ѓорче ја загубивме 54. Блиската иднина покажала дека Ѓорче Петров имал наполно право.

„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)

Не, Тој само му покажа дека во себе со години ја носел таа мачна жед за пишување, а не умеел да ја засити.

„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)

Ако источнобугарското наречје се признава за најтипично, тогаш многу е јасно оти самата географска далекост на македонскиот центар од него е доста да покаже дека последниов не може да биде бугарски.

„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)

И, додека гледам како под фолии насадил цели леи вртипоп, нане, босилок, мајчина душичка, тој ми покажува дека има и сушилница за билките, горд на производството и на погонот за пакување: маса на која една жена од ѓутуре ги меша сувите растенија, ги мери на кујнска вага, ги пакува во теглички и им лепи декларации.

„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)

Парата драстично го менува човекот но не го менува табиетот на волкот нешто малодушно те оддава од внатре да покаже дека си ѓубре од човек

„Проклетници“ од Горан Јанкуловски (2012)

Заклучокот е дека разликите се мали доколку не им се пристапува од гледиштата на вкоренетите предрасуди, а Европа не може да побегне од балканскиот дел на својата судбина.

„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)

Мислам дека тоа само покажува дека секој од нас си има свој сопствен начин за интерпретација на пораките кои што ги прима... (Замислено Ахил го спушта погледот врз ливчињата од чајот на дното на неговата празна шоља за чај) Уште чај Ахиле? 40 Margina #17-18 [1995] | okno.mk Да, ве молам.

„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)

Овој резултат имаше огромна важност во филозофијата на матема-тиката, но некои филозофи, на пример Лукас, се обидоа да го применат и во филозофијата на умот, тврдејќи дека тој резултат покажува дека машините не можат да мислат.

„МАРГИНА бр. 3“ (1994)

Грешката не покажува дека воопшто нема имплементирање.

„МАРГИНА бр. 3“ (1994)

Најпосле, таа не може да им се меша, тој навистина е во поодминати години, ама уште во Гаково покажа дека може да се грижи за нив двете, за Добра и за Ленче.

„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)

Движењето или редоследот на движењата стануваат одвишни, дури ни гласот не е доволно соодветен, најновата технологија покажува дека нашето тело полека се менува во некаков линиски код што ќе може да се исчита со сканер.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Имено, двата пристапа кон сликарството се упатени кон најдлабоките слоеви на човечката душа и одејќи сѐ повеќе од онаа страна на рационалноста покажуваат дека остварената ирационалност и парадокс можат да имаат зачетоци во други, не помалку длабоки типови на значења кои можат да ги ускладат и смират очигледните спротивности како што се животот и смртта; реалното и имагинарното; минатото и иднината.

„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)

Со татнежот на топовите тие сакаат да нè задржат во „херојското” доба на своите задоцнети психи, а историјата, историјата 26 okno.mk отворено им зборува и покажува дека стравот од мит да се премине во историски живот, од хероизмот во внатрешните простори на психата, е невиден КУКАВИЧЛАК.

„МАРГИНА бр. 36“ (1997)

Информацијата недвосмислено покажува дека дописникот на „Вашингтон пост“ добро бил запознаен со историјата на македонскиот народ, бидејќи тој во текстот ги двои Македонците од Србите, како народ со посебна национална припадност, што го потврдува и информацијата од 25 март 1941 година во истиот весник, дека демонстрациите во Македонија може да „предизвикаат незгоди меѓу Македонците и Србите“.

„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)

Наодите кај вашиот сопруг покажуваат дека нема живи сперматозоиди.

„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)

Овој вид на фрактален развој многу јасно покажува дека благо променливите параметри произведуваат бурно однесување.

„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)

Двата лика, кои власта ги привела бидејќи се опасност за општествениот поредок, се затворени во истата затворска ќелија.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Сегашните етнички тензии во Советскиот Сојуз и Источна Европа покажуваат дека постоечките субкултури не можат успешно да се трансформираат во некој вид на фосилизиран фолклор во интерес на “националното” единство - без оглед на тоа дали таквата замисла за единство е наметната од Левицата или од Десницата.

„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)

Тоа покажува дека културните разлики понеизразито се искажуваат преку демографските варијации во работите од доменот на склоноста и на вкусот отколку преку разминувањата во забележливите дискурзивни практики – преку прагматиката на дискурсот (на кој начин луѓето меѓусебно општат во конкретни општествени ситуации) и, поконкретно, преку прагматиката на жанрот.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

- Сув ли е мостот? - реков, за да покажам дека нешто знам. - Е, што мислиш? - ми рече Миле.

„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)

Таа со ништо не покажа дека ја добила и дека ја прочитала.

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

Се покажа дека разгранетоста на дланката е погодна за вршење на најразлични работи, па затоа едниот пар нозе, оној поблизу до очите се претвори во раце, а другиот пар порасна на сметка на прстите кои станаа излишни, заради стабилноста сплескани од тежината која падна само врз нив.

„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)

„Сакам да знам нешто повеќе за вас. И сакам да знам што сакате од Рајнер.“

„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)

Ставајќи молив на хартија, и избирајќи една можност, се покажува дека нечујната мисла што се чинеше како можна помеѓу јазиците е одложена, одолжена, избришана од ограничувачкиот избран термин.

„МАРГИНА бр. 10“ (1997)

Стомаче несоодветно за годините, што покажува дека е уживател во земските благодети, меѓутоа, поседуваше шарм уникатен и вреден за внимание.

„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)

Се покажа дека жена му била болна.

„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)

Со цел да се покаже дека и намалувањето на работничките права е доста сериозен проблем, пристапено беше кон истражување на законската регулатива што се однесува на работничките права во Република Македонија.

„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)

Осмиот месец веќе умееше да го прочита лекот за изгорено што им го остави Марин Крусиќ, и мајка му почна да го прави редовно, зашто се покажа дека е тој навистина успешен за лекување изгореници, па старата се прочу во околината и почна да заработува со него.

„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)

АНА: Ќе речеме, ќе речеме. Ајде, мори, фаќајте! (Им дава со раката знак да влезат внатре, но тие, исто така со раката, и покажуваат дека од тука ќе пеат.)

„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)

Дали тој хумор веќе не подзаличува на архаичен?

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Од оваа перспектива, когнитивната психологија може евентуално да се покаже дека е од клучна важност за AI.

„МАРГИНА бр. 3“ (1994)

Но се покажа дека партизанската бригада тргнала токму да ги ослободи политичките затвореници од Идризово како главен затвор во окупирана Македонија, а Баге им послужил токму како пробен зајак за да им ги покаже дупките во ѕидините, за да го избегнат парадното, но жртвено навлегување преку високата порта на службениот влез.

„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)

Во следното ниво, сега обата члена на парот се на рамна нога, треба да се испита самата подлога за дистинкцијата помеѓу p И не-p, И да се покаже дека таа е лажна антитеза.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Големиот број дигнати раце покажува дека повеќето момчиња веќе станале апсурдни; но тие немаат избор.

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

Ги обвинија, со еден збор, за предавство и со прст покажаа дека, ете, овие се виновниците за поразот.

„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)

Тие мораа да докажат и покажат дека социјализмот мора да успее, по фазата на насилната колективизација, национализацијата.

„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)

МАСОВНИОТ ИНДИВИДУАЛИЗАМ Е НОВИНА

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Она што Џон Апдајк го рече за Борхесовите есеи може да се примени и за неговата проза: „Тие имаат структура на лавиринт и, како огледала, взаемно се отсликуваат... okno.mk | Margina #32-33 [1996] 216

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Нејзината иднина, како и иднината на остатокот од Латинска Америка, е заложена кај американските банки.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Но се покажа дека токму ваквото однесување на татко ти најмногу му се допаѓаше на Иван Степанович.

„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)

Таа провала ни покажа дека има против што да се бориме - тоа е турското господарство“5.

„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)

Вулкански тогаш беше Југословен и пишуваше и мислеше (што е едно те исто) на тој југословенски начин.

„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)

Тие се надеваа дека со помош на Хабловиот космички телескоп ќе го најдат она што го бараат во формата на бројните ѕвезди - црвените џуџиња, кои би биле премногу слаби за да се видат со земските инструменти; меѓутоа, кога моќниот Хабл ги пребара големите празни простори во нашата галаксија Млечен пат за коишто беше проценето дека ветуваат, наместо да откријат дека се посипани со црвени џуџиња и недостасувачка материја, покажа дека се празни како орманот на мајка Хабард или џеп во кој сте сигурни дека сте го ставиле клучот, патем начнувајќи уште една загатка: загатката на доказот дека космосот е неколку милијарди години помлад од најстарите ѕвезди во него, барем според начинот на кој сме навикнати да ги мериме нивните старости.

„МАРГИНА бр. 34“ (1996)

Времето на козите е дело кое успева да покаже дека има и друга реалност, како што истакнуваат Бодлер и Маларме, реалност од надрелистичка природа според Супо и Бретон, или реалност која може да биде и „магична” од видот што ја покажува Маркез во своите романи: книгата на Старова ги расветлува табуата, но тоа е и една нежна книга, неагресивна книга.

„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)

Кој ќе го напушти историскиот процес, штитејќи ја својата „загрозена” судбина, ни покажува дека тој самиот историскиот процес не го разбира како своја судбина, и дека таа негова „судбина” е фикција а „историјата” една марионетска пракса, затворен круг на таа фикција.

„МАРГИНА бр. 36“ (1997)

Ме збуни дрскоста, а морав да се здржам, морав да покажам дека не ми се тие рамни за да се инаетам со нив.

„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)

Националните граници се политички 18 Michiel Baud and Willem van Schendel, “Toward a Comparative History of Borderlands,” Journal of World History 8.2 (1997): 220. 19 Проучувањата на социјалното однесување на животните покажуваат дека во однос на групна контрола на одреден простор т.н. општествени животни покажуваат сличности со однесувањето на луѓето.

„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)

И се покажа дека тој неколку години одлежал во затвор, поради некоја романтична тепачка и сега патува во странство, засекогаш. Некој си - Барбашин Леонид Викторович.

„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)

И, се разбира надминувањето на поривот е исто така волно бидејќи се покажа дека е можно да му се одолее.

„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)

Од очигледни причини ова ниво е наречено “пресвртувачко”.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

При тоа, за чудо, се покажа дека таквите работни модели не можат да бидат ниту слики ниту текстови, туку дека се алгоритми.

„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)

А во општествен и симболичен систем во кој родовите разлики систематски се поларизираат, дихотомизираат и се претвораат во бинарни спротивности, секој гест што укажува на одбивање на конвенционалната мажественост сигурно ќе се чита како женствен.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Долнец пак јас го истражував во поединости, особено по она што го откри Симон, но се покажа дека не може да се најде никаков пишуван документ што би зборувал за долнечкото стрелање. И да имало, тоа било уништено.

„Братот“ од Димитар Башевски (2007)

Јас бев најдобриот на разбој (вистински виртуоз бев!), но Фискултурецот не ме сакаше; од првиот час ми покажа дека е рамнодушен кон мојата уметност на разбојот.

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

Објавена пред пет години во екот на општата Екстази паника што владееше во раните деведесетти, „Е е за Екстази“ беше одлично сумирање на сите достапни резултати од научното истражување на дрогата, истражувања што покажаа дека, спротивно на тврдењата на таблоидите, таа не е „убиец“ и дека ако се зема во вистински контекст, таа всушност може да има бројни корисни ефекти.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Време е и на малите деца да им се покаже дека рицарот се мери по оптегнатата стрела и по секавичното слекување на волнени оклопи.

„Кревалка“ од Ристо Лазаров (2011)

После овие извадоци од феминистички теории, неколку податоци од биографијата и манифестите на Ани Спринкл покажуваат дека самата уметничка за сето тоа има многу повесело мислење: Во последните 16 години од својот жовот Ани Спринкл работела како танчерка во 42-та улица, ѕвезда на порно филмови (150 играни филмови, 20 видеа и 50 8мм филмови), проститутка во салоните за масажа, била домаќинка на сопствена кабловска програма и објавувала статии и фотографии во безбројни порнографски списанија (вклучувајќи го и нејзиното сопствено).

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Во сите значења на овој збор, писмото би го содржало/опфатило /comprendrait/ говорот.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Деконструкционистите покажуваат дека секое верување, дефиниција и цврсто стојалиште токму минуваат низ кризата од различни и арбитрарни интерпретации.

„МАРГИНА бр. 21“ (1995)

Со тоа, американскиот претседател покажал дека бил лишен од способноста да и се восхитува на музиката.

„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)

Дрвото, кое потсетуваше на славната песна на Киплинг (Борхес беше верен обожавател на Киплинг), близината на сенката на Калвин, и благиот мир на тоа катче ја донесоа одлуката наместо Марија.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Сликата Doggy (1994) пак нè враќа на аналниот секс како лајтмотив на овој текст, бидејќи се покажува дека цртежот на анус всушност е самиот пунктум на сликата (во една бартовска смисла), односно точка од која нашиот поглед влегува во сликата.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Геј-мажите, забележува Зонтаг, „се востоличуваат себеси како аристократи на вкусот“.278 ‌Нил Бартлет се согласува и ги нагласува аристократските димензии на машкиот геј-култ кон вкусот.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Да му се понуди на еден идеолошки систем од комунистичка провиниенција кој за своја херојска историја го подразбира својот антифашистички ангажман - имиџ на симболот на “фашистичкото, то ест нацистичкото зло” завиткано во уметничка амбалажа беше суптилно испитување на можностите за слободно користење на извесни културни сегменти претходно цензурирани и забранувани, но и барометер кој покажа дека режимот за кој генерации и генерации југословени мислеа дека никогаш нема да замине од политичката сцена веќе беше на почетокот на својот крај.

„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)

Колку што ми е познато, единственото испитување во психијатријата што направило споредување меѓу таканаречените нелекувани луѓе во некоја простојна околина и луѓето лекувани во клинички контекст, покажа дека опоравувањето на психијатриски нелекуваните личности е подобро од оние кои се правилно лекувани во психијатриски контекст.

„МАРГИНА бр. 21“ (1995)

-Но и покрај грешно избраниот пат и произволно донесените заклучоци, потрагата на младиот човек по вистината треба да се сфати како разбирлив чин.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Додека традиционалистите му замеруваат сешто - од нападноста на графиката (којашто наводно би требала да биде невидлива), преку нечитливоста, до простата грдотија, се покажува дека младата публика, истренирана на колажната естетика на MTV го прифаќа неговиот радикален пристап кон дизајнот.

„МАРГИНА бр. 36“ (1997)

Најдобро би било и јас да ѝ се насмевнам, да ѝ покажам дека ја разбирам, но место тоа јас ги спуштам очите и -о ужас! - гледам дека место мене ѝ се смешка некој друг, и тоа е мојот десен чевел.

„Послание“ од Блаже Конески (2008)

Радосно сјаеја лицата на Вики, Зоран и Гордана, добитници на награди за литературни творби - филадендрони - ... и Теми се надеваше дека ќе добие награда, ама не покажа дека е разочарана... знае да си ги крие чувствата...

„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)

Сосема неочекувано, опсежни компјутерски симулации покажаа дека ДЛА јатата се фрактали, и тоа речиси слични-на себе.

„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)

Стрелката во татковата душа - компас, по долго треперење, во еден период покажа дека треба да патува кон северозапад, се разбира доколку опстанеше патот на јагулите.

„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)

Поврзана со литературните обиди на Гринавеј да покаже дека okno.mk | Margina #8-9 [1994] 51 драмата/филмот е “текст”, е неговата употреба на огледала за да го врами дејствието.

„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)

Јас сум Нероден Петко и таков ќе си останам се додека не се најде тој што ќе ми покаже дека имам мајка, таков сум јас.

„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)

Проста математичка анализа покажува дека дури и во едноставни системи, кои подложат на Њутновите okno.mk | Margina #26-28 [1995] 82 закони за движење, не може секогаш да се предвиди што ќе се случи.

„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)

Или можеби времето застанало и песокта во часовникот ќе застане, ни ваму ни таму, а тасовите на вагата во својата рамнотежа покажуваат дека веќе сѐ е сеедно и нема значење, а ѕвоното нема зошто да удри.

„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)

Меѓутоа, дури и да се согласиме со ваквиот начин на размислување, тоа сепак не ни дава јасна идеја што е тоа што би го определиле како нефизичко (ментално, духовно).

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Но, можеби предвидувањата не им биле погрешни, туку само преуранети.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

За да покажат дека навистина не се неми.

„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)

Значи, Теоремата на Гедел имала молскавичен ефект врз логичарите, математичарите и филозофите кои се интересирале за основите на математиката, затоа што таа покажува дека не постои таков фиксен систем, колку и да е комплексен, што ќе може да ја претстави комплексноста на природните броеви: 0, 1, 2, 3, ...

„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)

Како што е добро познато, Павлов се обиде да покаже дека повторувањето на ист чин - хранење на куче со звук на ѕвонче - во еден момент резултира со ефект самиот звук, неследено од храната, кај кучето да предизвикува лиги коишто инаку се јавуваат само како реакција на храна.

„МАРГИНА бр. 34“ (1996)

Но, кога огромна низа на злоупотреби и узурпации, кои сите без разлика водат кон истите деструктивни цели, ќе ја нагризат ткаенината на органскиот живот и спокојната хармонија на планетата, во ред е, органска должност е да се напуштат таквите морбидни собири и да се развијат нови посакувани социјални структури.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Брена некаде во раните деведесети дојде во Македонијаи покажа дека се уште си го има она што политичаритего нарекуваат стабилно гласачко тело.

„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)

Така, бидејќи можат понекогаш да го okno.mk | Margina #4-5 [1994] 31 надминат поривот, се покажува дека поривот не е веќе неодолив а соголувањата воопшто не се неволни.

„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)

Сакаа овие педесетина силни и добро обучени ловци на туни, на чело со нивниот капетан Монги да покажат дека се јунаци на денот.

„Амбасади“ од Луан Старова (2009)

Дерида покажува дека сигнификантот никогаш - како што тоа метафизиката го беше смислила - не го претставува само обвивката на претходниот сигнификант, туку дека материјалноста на сигнификантното учествува во создавањето смислови и значења.

„МАРГИНА бр. 36“ (1997)

Првото е да се пресврти привилегирањето, да се направи не-p доминантен член на парот.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Што се однесува до дрогите, тука сум немоќна.

„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)

Истата етичка тешкотија се појавува бидејќи тоа може да води до еден нелегален чин.

„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)

Еразмо цел ден не се јави ниту се извини, ниту со каков било гест покажа дека таа му недостасува...

„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)

Затрепка неколкупати, како зацрвенетите капаци да му тежеа над очите, и со раката му покажа да го симне најгорниот слој од униформата.

„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)

Ги пали ѕвездите небесни да ни покаже дека не сме сами!“

„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)

Х.Х. нè уверува дека смислата на овој музеј, особено за странските посетители, е во тоа да се покаже дека има кадри и сево што е прикажано може да биде произведувано и во серии, за широка потрошувачка, но само малку треба да се почека, можеби во некој нов петгодишен план.

„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)

За среќа се покажа дека Фрањо не бил заинтересиран за нејзината уметност, па откако се уверивме во тоа, повторно се вративме на претходната тема. Темата Мартин.

„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)

Пред сѐ, да повторам, се покажа дека црните луѓе се луѓе како и сите други луѓе.

„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)

Се покажа дека Ролан Јаковлевич навистина имал повеќе повремени но и постојани врски а си имал и своја вистинска љубов, и тоа таму, во истиот оној куплерај во кој татко ти седеше пред скалите и се правеше дека ништо не видел и ништо не чул.

„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)

Се плашам да напишам што и да е, зашто се покажа дека мојот живот како да врви по моите веќе порано напишани редови и по моите напишани стихови.

„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)

Укажува дека „родовите норми, (еротските) норми насочени кон објектот, нормите на сексуалната практика и нормите на субјективната идентификација“ се конгруентни и стабилни.462 „Ако во нешто отклонуваш од оваа програма“, додава Ворнер, „за тоа плаќаш сопствена цена.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Вера беше доволно жена во секое жилче на телото за да го сфати ова сериозно и да не покаже дека нешто очекува.

„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)

Се печеа на сонцето во жешко време, се пикаа еден во друг кога ќе застудеше навечер, се покриваа со ќебиња и мутафи кога ќе заврнеше дожд и стануваа жива вода; кога ќе заплускаа громови крај нив, се крстеа и го молеа бога да ги одминат; дење ловеа риби, ги следеа со очи облаците кои се згуснуваа и разретчуваа, го гледаа нивното престорување во некакви чудовишта и нагаѓаа ќе има ли дожд или не; го гледаа сонцето кое час се заплеткуваше во облаците, час подизлегуваше за да светне и да покаже дека е тука; ноќе пред за заспијат гледаа во ѕвездите, кои како што одминуваше ноќта, сѐ повеќе се намножуваа и стануваа поголеми и како да се спуштаа надолу; ја гледаа месечината која секоја ноќ се тенчеше и го изоструваше својот светол срп триејќи се од облаците; го слушаа секој шум на водата што во ноќната тишина јасно се разносуваше час потивок, чад посилен и по него дознаваа дали езерото ќе се вознемири или не.

„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)

И, за да му покаже дека заборавил да му купи подарок, Зоки рече: - Види, стрико, тетка ми го испрати овој жолт балон дури преку пошта!

„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)

Ова ја конституира моќната - но досега имплицитна - логоцентрична тенденција.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Општо земено, филозофската дијагноза покажува дека плуралитетот со право претставува суштинска одредба на Постмодерната и дека ние денес живееме во преодна фаза.

„МАРГИНА бр. 36“ (1997)

На тоа место првпат ќе се случи чудо, нараторот ќе излезе од своето тело и пак ќе влезе во него, што ќе ни покаже дека ни тој не е обичен наратор и човек.

„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)

Ако од некаде се појави јато галеби мигум ги тргаат настрана чадорчињата од количките за бистрооките да го разберат разлетаниот крик на гладта.

„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)

(Се разбира, сега, иако малку доцна, сепак сфатив, дека татко ти посакувал да покаже дека и тој е чедо на животот па токму поради тоа, тој проклет живот не смеел да се однесува кон него толку сурово, и везден да го казнува).

„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)

И, за да покаже дека ја исмејува, и тој ги дуе образите како неа и престорено се смее: - Хохохо, хохохо!

„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)

Да земеме еден од бројните примери: метафизиката на присутност е разнишана со поимот на знак.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Во телеграмата на К. Фотиќ до Божидар Пуриќ во однос на реакцијата во американските политички кругови по повод говорот на Черчил се вели: „Во добро известените кругови овде (Вашингтон, б.м.) се смета дека говорот на Черчил не само што не ја зајакна положбата на Тито и партизаните на теренот туку пред сојузниците покажа дека исклучителната поддршка на партизаните од страна на Англиската влада е заснована на нереална ситуација на теренот, туку како дел на англиската империјална политика.

„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)

Но, кога е расположена за нашето “дружење”, се покажува дека одлично се разбираме.

„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)

Но човекот во сина облека покажа дека овие двајца ги забележал дури малку подоцна.

„МАРГИНА бр. 34“ (1996)

Тој тоа ќе го стори ако се покаже дека друг избор нема.

„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)

Во ЈКП „Дервен“ – кадешто работат преку 250 вработени првенствено по партиска линија, во зависност од која која од двете најголеми партии ќе ја освои локалната власт – денес постојат два синдиката во кој своеволно и на недемократски начин е поставено раководството – кое само ги информира своите членови за направениот избор.

„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)

Но, не сакаше да покаже дека ја видел.

„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)

А токму такво чувство можеби машката геј-култура им предизвикува и на многумина геј-мажи, како и на многумина стрејт-луѓе, кои учествуваат во таа култура. (Значи Фелоус не греши сосема кога машките геј-практики ги толкува како женствени.) Но тоа не мора да покажува дека геј-мажите спаѓаат во трет или меѓупоставен пол, дека имаат различна биологија или психологија од стрејт-мажите, ниту дека имаат некоја посебна, суштинска, архетипска природа.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Се покажа дека Хари, така се викаше сопственикот на гаражата, во Канада дошол во времето на виетнамската војна за да избегне да биде мобилизиран. „Овде ништо не се случува“, рече Хари.

„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)

Практиката покажува дека публиката понекогаш не може да ја оцени вредноста на некои бисери.

„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)

Средбата со Марија, блискоста со неа, со нејзиното семејство, со сите луѓе таму, му покажаа дека овие сфаќања на неговите родители не се оправдани.

„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)

Тоа е значењето на неговата порака.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Ни беше кажано да не крадеме, да не убиваме, да не вршиме прељуба, да не грешиме кон браќата свои, оти гревовите наши носат казна, та сите ние преку Божјата казна ќе плаќаме за своите недела.

„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)

Таа одлука на Македонците покажува дека грчката свест никогаш не исчезнала кај Грците од Македонија и дека јазикот што се употребувал по навика и како резултат на извршениот притисок во старо време, воопшто не ги промени нивните чувства кон грчката татковина.

„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)

Денот на погребот конечно дојде. Службата беше оддржана во катедралата свети Петар, една величествена црква сместена во највисокиот и најстар дел од градот. Margina #32-33 [1996] | okno.mk 219

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Историјата ќе покаже дека тој ќе долета во својот палестински кафез кој ќе биде будно варден од својот смртен непријател јастребот, израелскиот владетел Ариел Шарон.

„Амбасади“ од Луан Старова (2009)

Затоа, сосем точни се зборовите на Б. Фриер (Bruce W. Frier) дека: На припадниците на пониските [општествени] класи, не им е познато ниту правото – па тие, исто така, се и жртви на социјалната структура која, не само што е прекумерно пирамидална, во нејзината распределба на богатство и влијание, туку е и врзана со груби општест- вени конвенции [и социјални предрасуди]...

„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)

Патем и ќе си купи шило за кога ќе се врати да го боцне ѓаволот на незгодно место.

„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)

И покрај неговите настојувања да остане неутрален во однос на Македонците и Грците и да покаже дека „мисијата е пријателска спрема секој оној кој ги помага сојузниците“ во својот извештај ќе истакне дека “навистина јас ги сакам Словените повеќе отколку Грците.

„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)

Ова го зборуваше со некој друг тон, можеби укажувачки или изнасилено доверлив; згора на тоа не беше свртен кон мене туку кон изворот на светлината што беше вперена во моите очи, и дури тогаш сфатив дека иследникот и јас не бевме сами во просторијата на катот; дека тој не спори со некои од моите изјави туку се обидува мојот случај да му го образложи на непознатиот гостин.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Кејџ се обидува да нѐ увери како тој всушност “снима” извесни конфигурации и произведува објективни “фотографии” или “разгледници” на јазикот, но токму тука се покажува дека таа објективност е празна и дека јазикот е пред сѐ човечки артефакт, со структура и значење кои на тој начин не можат да се уловат.

„МАРГИНА бр. 10“ (1997)

Но се покажа дека Вадим не само што се сепна туку и во брзината го дофати татка си за грло, и тоа беше снажен машки стисок.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Уште повеќе, се покажа дека нашето општество од типот на “лонец за претопување”, си го одреди својот идентитет, така што нашите уметници можат да се посветат на повозвишени цели од пропагандните.

„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)

Многу од нив тешко се препознаваат на прв поглед, што покажува дека постоело одредено придвижување кон идеографскиот систем.

„МАРГИНА бр. 36“ (1997)

Како што ни завршува интервјуто, разговараме за неодамнешните истражувања кои покажуваат дека бројот на луѓе кои пробале „недозволени дроги“ се приближува до 50 отсто од популацијата.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

А другиот пак одговара: „Епа, тогаш ова не е MacGuffin!“

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

Но, во овој случај се покажа дека иако судот не донесе одлука, целата постапка ја водеше законски и правично.

„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)

Колку, со советот што ми го даде, да беше ситно учеството на Атанас Бамбо во копањето на бунарот, тој сепак со тоа покажа дека следи што се работи.

„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)

Всушност, се покажало дека уште пред формирањето на Сарафовиот комитет, офицерите замешани во комитетските работи, на чело со генерал Иван Цончев, тајно од Делчев и Ѓорче Петров, зеле решение да работат за преземање на Македонската револуционерна организација и на нејзиниот ЦК од офицери, а кога ќе се постигнело тоа, Цончев требало да си даде оставка во бугарската армија за да го преземе претседателството на Врховниот комитет и да крева востание во Македонија.

„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)

Животот повеќепати ми имаше покажано дека, колку понекогаш да е мачно, мораш да сториш нешто обратно, да се спротиставиш.

„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)

Но на Лакан му е најважно да покаже дека кучето има различен пристап кон јазикот од чове кот.

„МАРГИНА бр. 34“ (1996)

Наместо фактите да им се подвргнуваат на идеалните норми, тој покажува дека и самите тие норми имаат одредена генеза и контекст, накратко - дека и тие не се ништо друго отколку факти.

„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)

Ова значи дека домашните медиуми што семејството ги користи ќе ги форматираат датотеките на процесирање на мислите (десната хемисфера) на детето.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Како што јавив со телеграмата Стр. Пов. Бр. 57 и сега обрнувам внимание дека (сме): ние повторивме дека треба да се избегнува и да се истакнува фактот дека Америка не се согласува“.

„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)

Едноставно речено, нејзиното постоење изгледа оправдано - таа е примена и важна - само ако се покаже дека претставува и отелотворува некаква идеологија.

„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)

Она што било фалична анализа на нашата сегашност можеби ќе излезе точно предвидување на нашата иднина.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Тие покажуваат дека науката е бескрајна, а човековиот дух да ја совлада е ограничен.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Лекарите од судската медицина велат уште дека во неговиот џеб од палтото нашле јагленосано клопче; тоа, според нив, била некаква тетратка, на која веќе сосема тешко се распознавале буквите; експертизата покажала дека тоа е некаква песнарка.

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

Кога беше победен фашизмот, се покажа дека Татко, во градот на истекот на реката од Езерото, бранел и спасил многу борци, рисјани и муслимани вклучени во борбата против фашизмот.

„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)

Кога тие ја сфатија деликатноста на прашањето, се покажа дека сум ги поставил пред необично тешка задача што ги заинтересира.

„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)

Се покажа дека на една од тезгите се продавале тенекиени тенџериња.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Одбива геј-љубовта да ја обуслови со успешно подражавање на мажественоста, било да е тоа сопствената, било да е онаа на дечкото, и ја одбива сегашната склоност во машката геј-култура постојано да се креваат мерилата за прифатливата геј-мажественост, со кои се налага геј-пожелноста да зависи од сѐ поочајни изведби на тапата, брутална, неиронична мажественост.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Нил Помфри од колеџот Квин Мери и Вестфилд 1974-та го примени овој пристап за да покаже дека хаосот во класичните атомски системи предизвикува последици дури и на квантни нивоа.

„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)

Фразата „компајлирање во интерен код” е само себеисполнувачка фантазија, бидејќи доказниот материјал, ако не е арбитрарно исклучен од игра, покажува дека меморизирањето на кодови и правила и изведувањето на со правила регулирана манипулација со симболи, едноставно не се доволни да ги дадат овие мистериозни ефекти, иако тие се доволни да дадат совршено исправно имплементирање. (А ефектите мора да бидат навистина мистериозни за да се справат со роботичкиот предизвик (deixis) за делување врз светот ( како со прашањето за левиот xеб на панталоните); на крај, Тјуринговиот тест (ТТ) е само симболи-во/симболи вон процедура, со оглед на тоа што штотуку привиканата „деиктичка” моќ би имала потреба од симболичко втемелување.

„МАРГИНА бр. 3“ (1994)

Потоа, на столиците зад него, седнаа двајцата милиционери при што видливо се завалија спружувајќи ги нозете на двете спротивни страни како да сакаат да покажат дека тие со оваа работа немаат никаква врска и не кријат дека ќе им биде здодевно.

„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)

Мора да ги очекувал, а настаните покажаа дека навистина ги очекувал, заседите кои му беа поставени.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Борхес не се шегуваше кога како задача на литературата го постави повторното испишување на старите метафори.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Но, човекот во сина ооблека покажа дека оние двајца ги забележал дури малку подоцна.

„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)

Логичкиот континуитет со првиот дел од студијата „Обезвреднување на трудот: Анализа на трудово-правната анализа во време на транзицијата“, уште еднаш ни покажува дека ситуацијата со работничките права и de facto и de jure се влошува и соодносот помеѓу силите на капиталот и трудот оди апсолутно на штета на интересите на трудот.

„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)

Автомобилите се исто така важни домови; луѓето понекогаш повеќе сакаат да “живеат” okno.mk 27 во својот автомобил, а продажните статистики покажуваат дека луѓето трошат повеќе пари на автомобилската стерео опрема отколку на домашната.

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

Но главната поента на Серловиот мисловен експеримент е да покаже дека сето ова е само погрешно припишување!

„МАРГИНА бр. 3“ (1994)

Кога му го поставивме барањето на готвачот, кутриот со брзи движења на рацете ни покажа дека е од далеку, од Кина, и дека се уште не ги знае домашните миленичиња во нашава Македонија.

„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)

Тој мошне уверливо го образложува своето стојалиште, а нашата студија покажува дека ние во ниеден случај не би ја оспориле креативноста на семиотичкото читање на Бартелмиевата проза.

„МАРГИНА бр. 35“ (1997)

Ивана! – викнав пред да исчезне во вратата, но дали не ме чу, или не можеше да ми покаже дека ме слушнала, не знам.

„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)

На пример, ако висок функционер на владата одненадеж доживее мозочен „удар”, група од еминентни невролози, когнитивни психолози, економски и политички научници може да бидат повикани заедно со другите „експерти” за да ја анализираат моментната ситуација и да ризикуваат да дадат предвидувања, од кои некои може да се покаже дека се многу покорисни од другите.

„МАРГИНА бр. 3“ (1994)

Знаеш, можеби тоа е смешно, но отсекогаш сум сакала да се знае дека луѓето не ѓи прави луѓе само нивното богатство, туку и човечноста, секако ако ја имаат, а и внимателното однесување.

„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)

Животот покажа дека секоја книга во татковата библиотека имаше своја судбина, недовршена.

„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)

Сѐ, што му остануваше, беше тоа да фрли уште еднаш, а после кога виде дека ѓаволски не погодил, можеше уште да го донаправи оној свој започнат чекор и да се засолне зад дебелото стебло на чамот до себе, и уште веднаш се покажа дека беше последниот миг за тоа.

„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)

Заклучоците до кои доаѓа Саркањац во врска со овој проблем се директна последица на едно читање на ‘доцниот’ Витгенштајн, поконкретно на Витгенштајновиот парадокс во врска со следењето на некое правило: “... ниедно правило не може да определи еден начин на дејствување, затоа што секој начин на дејствување би 109 можел да се доведе во согласност со правилото”.

„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)

Сите со кои што досега зборував рекоа дека некако успеваат да надминат некои од поривите.

„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)

Се надевам дека описот ќе ни покаже дека доколку екстраординарното однесување на психотичниот го посматраме од негов сопствен агол на гледање, голем дел од таквото однесување станува разбирливо.

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

Таа не се сврте; разговорот заврши, ѕвончето ѕвонеше, сите влеговме на час, а Луција влезе последна, како да сака да покаже дека ништо околу неа не ја интересира, освен дождот што врнеше како да е дупнато небото.

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

Владата мора да покаже дека е вистински посветена на целосната интеграција на сите етнички групи во земјата.

„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)

Прво, да се справиме на брзина со една жалосна грешка што се однесува на Gödel-овата позната теорема за некомплетноста. Rychlack се повикува директно на Gödel (1991, стр.120-123), но на вообичаен начин погрешно ја разбира оваа теорема. Gödel покажува дека, во синтаксата на било кој разумно експресивен аксиоматски систем, формулата може да биде напишана како вистинита, но недокажлива во рамките на тој систем. Rychlack изведува многу посилен резултат од Gödel, дека човекот размислувач може нужно да види дека таа формула е вистинита. Gödel не кажува ништо за човечката интелигенција, и овој чекор повеќе се следи само кога некој претпоставува дека „човекот размислувач” може да види дека сите вистини се вистинити, што е премногу смела претпоставка.

„МАРГИНА бр. 3“ (1994)

Во официјалното соопштение беше забележано: “Увидот покажа дека немало знаци на насилство.

„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)

Еве, и оваа жена, претпоставувам, е убедена дека доцни за на автобус, зашто саатот ѝ покажува дека има само уште минута и пол до поаѓањето.

„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)

Како да е легнат во улогата на некое будалиште, но се покажа дека воопшто не е будала.

„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)

Му реков: „Имај на ум, се случува и тоа, а и мене ми се има случено, дури кога ќе згрешиш да сфатиш дека животот има задолжено специјални избраници и помеѓу луѓето за кои сметаш дека посебно те ценат.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Во поглед на мерките кои би требало да се преземат, сметале дека е потребно да се имаат предвид „алтернативни политики“, преку кои на Британците им се отворала можност предметот да го прифатат секогаш до онаа граница кога тие не би смееле да покажат дека заканата кон нивните интереси била преголема и од тие причини предвреме да не се придржуваат кон мерките што би можеле да го забрзаат директниот конфликт со Советската влада.

„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)

Изложувајќи му го на воајеристичкиот поглед она што обично припаѓа во сферата на приватното, таа покажува како јавното и приватното се вкрстуваат на нејзиното тело, покажувајќи ја сексуалноста неодвоива од општествените и историски односи на моќ коишто се впишани токму во начинот на кој се гледа.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Не постои означено кое ѝ се измолкнува на играта на означувачки упатувања која го сочинува говорот, освен можеби за повторно да падне во неа.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

„Една од основните карактеристики на лудите е тоа што со своите постапки, намери, искази, покажуваат дека водат бесмислено постоење, но не се свесни за тоа.

„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)

Настаните ќе покажат дека сепак се работело за сон, но вешто оркестриран од мудриот владетел

„Амбасади“ од Луан Старова (2009)

Карактеристика на овој случај е што тужениот работодавач е организација која спроведува странски проект, поради што тие мислат дека имаат големо влијание во општеството и за нив законските ограничувања како воопшто да не важат.

„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)

И покрај тоа, Adams-Webber (1979) покажа дека можеме, во принцип, операционално да дефинираме логички односи помеѓу екстензиите, или „областите на прикладност”, на било кои два конструкта преку буловата алгебра.

„МАРГИНА бр. 3“ (1994)

Загледан од блиску, се покажа дека е девојка.

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

Сакаше да се пресоблекува во женски фустани, се лакомеше со жаби.

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

Се покажа дека мојата најтешка задача беше токму да го откријам тој ред и да го разберам.

„МАРГИНА бр. 10“ (1997)

Случката што ви ја раскажав за вредниот Велко ни покажува дека и работи што понекогаш ни изгледаат сосема залудни, можат да дадат убави резултати.

„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)

Харнад: Се надевам покажав дека ништо не може да им се возврати на овие прашања освен кога веќе се откажавме од системот, моќта да им се спротиставиме на фантазиите коишто инсистиравме да ги проицираме врз него.

„МАРГИНА бр. 3“ (1994)

Таа ги користи Хобс и Лок за да покаже дека по дефиниција жените не се ниту индивидуи ниту личности и дека повеќето женски искуства, било да се вистински или дефинирани од мажите, се вон доменот на „философското“.

„МАРГИНА бр. 1“ (1994)

ЛЕНА: Истрагата покажа дека тоа било несреќен случај, невнимателно минување преку пругата. (Таа станува, ги зема шољите и се упатува кон самоварот.)

„Го сакате ли Дебиси“ од Лазо Наумовски (1973)

Таа му велеше дека начинот на кој се изразува не покажува дека е слободен, туку дека ги презира жените, дека им се потсмева и ги понижува.

„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)

Практиката покажа дека можноста за вработување без огласување на работното место е преферирана опција од страна на приватните работодавци.

„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)

Во меѓувреме Пакард започнал со создавање компјутерски симулации кои покажуваат дека сложените адаптивни системи се склони да еволуираат кон таа граница по пат на природна селекција.

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

Тој истакнал дека "на балканските конференции одржани во Атина, Истанбул, Букурешт и во Солун, Бугарите секогаш биле опседнати со нивната сопствена ситна национална работа.

„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)

Имаше нешто перверзно во тој нивен однос: тој да мора да ја засмејува, сосема неинвентивно, а таа да мора да покажува дека ѝ е смешно затоа што тоа се очекува од неа.

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

Револтирана од ова, Зефиќ вели дека „оваа инспекција кај нас за џабе постои“ и со право констатира дека трудовите инспектори, при било каква реакција од работник, само одат кај директорите „на посета и муабет“, попатно го бараат досието и божем прават записник – а сѐ со цел да го прикажат во нивните извештаи и да покажат дека нешто работат.

„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)

За тоа известува и шефот на британската воена мисија Brasenose Мекдоналд кој на 30 мај ќе го извести својот штаб: “информациите за мај покажуваат дека регрутирањето е многу големо.

„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)

Таа, речиси против себе, покажува дека една историско - метафизичка епоха најпосле мора тоталитетот на својот проблемски хоризонт да го определи како говор.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Се покажува дека Ема била во право: јас сум Тој Некој кој допрва ќе ги испишува празните страници од нашите животи.

„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)

6. Правосудните анализи на Министерството за правда покажуваат дека во РМ, со оглед на бројот на жители, ако се земе предвид европскиот просек, не треба да има повеќе од 400 судии – додека, пак, кај нас, бројот на судии во моментов е над 630.

„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)

Така се покажа дека Марин Крусиќ не е неблагодарен за пречекот и дека остава повеќе одошто се очекувало од него.

„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)

Ведран веќе не носи пелени, и кога од молење помислевме: ќе нѐ мрдне, покажа дека може да ги батали кога ќе му прдне.

„Три напред три назад“ од Јовица Ивановски (2004)

Имено, и покрај сите досегашни обиди, се покажа дека 140 okno.mk успешната цензура речиси е невозможна.

„МАРГИНА бр. 36“ (1997)

16. А ќе ми дојде на сон пропаѓањето на империите А тамбара-тумбара ќе почне да ми се прави во главата И да ми се парчосува сонот уште недосонуван Си мислев отпрвин дека тоа е заради историјата И дека толку многу историја не собира ниту во еден сон Особено не собира толку многу пропаѓања и распаѓања Вклучувајќи го и распаѓањето на Советскиот сојуз и Југославија Ама не било тоа бидејќи се покажа дека распаднатите состојки Полесно се ределе во еден сон и не предизвикуваат многу џимкања Работата била во тоа што на крајот на сонот за пропаѓањето на империите Неминовно се доаѓа до најновата американска империја А штом има империја нели има и пропаѓање на империјата И на малкумина им стиска да го видат и на сон пропаѓањето на Америка Поарно варди си го сонот од каква и да е помисла за пропаѓањето на Америка Додека да пропадне Америка сите ќе се претвориме во ништо И ќе им палиме свеќи на гробовите на Волт Витмен и Ален Гинзберг На времето пееја Америка и Енглеска биќе земља пролетерска Па ни пролетерска ни ѓаволи ни врагови стана Америка Зошто тогаш морало да пропадне Америка Божем во тековите не историјата нема исклучоци Што ги потврдуваат правилата И божем во секој сон за пропаѓањето на империите Мора да има и претсказание за пропаѓањето на Америка Од каде до каде такви сонови и претсказанија Се прашал ли некој кој ќе биде тогаш светски полицаец И се допрашал ли кој ќе испраќа војски во Ирак и Авганистан За да извезуваат слобода и демократија За да извесуваат и рестлови од новиот светски поредок А задолжително и локални парчиња од кои се прави приказната

„Сонот на коалата“ од Ристо Лазаров (2009)

Но, за чудење, оваа инспекција во случајов реагираше во корист на новата директорка и прекршувањето на правото на Зефиќ de iure беше „озаконето“!?.

„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)

7. Двајца монаси дојдоа до потокот. Едниот беше хинду, а другиот зен монах.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Д-р Кирил Чавдар, „Видови тужби во работните односи“, достапна онлјан на http://www.akademik.mk/wp-content/uploads/2012/06/ Vidovi-tuzhni-za-zashtita-vo-rabotnite-odnosi.pdf. 99 Во Рев.бр. 578/07 од 03.07.2008 год. на Врховниот суд на РМ, ревизија не е дозволена во спорови од работен однос кога престанокот на работниот однос е заменет со парична казна, додека пак со Рев. бр. 799/2008 од 29.04.2009 год., ревизија не е дозволена во спор од работен однос за утврдување на престанок на работен однос. 100 Услов за поведување на спор од работен однос пред надлежен суд во РМ е претходно работникот да барал заштита кај работодавачот согласно чл. 91, 93 и 181 од ЗРО (2005), освен во случаи кога се работи за парично побарување. 97 106 последици за процесните странки, го прави токму тоа, а досегашната пракса покажува дека работниците и натаму се соочени со долготрајни судски постапки со што правото на судење во разумен рок сеуште отежнато го остваруваат.101 ЗАКОН ЗА ЈАВНИТЕ ПРЕТПРИЈАТИЈА Законот за јавните претпријатија (ЗЈП)102 во периодот обработен во студијата има претрпено пет изменувања и дополнувања, по еднаш во 2010, 2012, 2013 и два пати во 2014 година.103 Со овие рогации до обемни измени дојде кај положбата на работниците во јавните претпријатија, која претходно во овој закон беше регулирана со два члена (37 и 37-а), а по ново оваа материја содржи вкупно 30 членови, со што уште еднаш се покажа дека првичната намера на законодавецот со носењето на овој закон не била на посуштински начин да ги регулира правата на работниците кои се вработени во јавните претпријатија, туку тоа го прави со 16-годишно задоцнување.

„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)

Но, се покажа дека за мене се уште има пат.

„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)

Се покажува дека една практична работа, како што е јазикот, не била пречка Пандил да му биде зет на Вангела, но доколку се работело за различна вероисповед, тоа ќе било невозможно или, во најмала рака, неприфатливо.

„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)

Првин нешто обично за по куќи ја запраша мајка ми и за да ја намали кај нас преголемата напнатост, да покаже дека не сме пред несреќа.

„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)

Неколку години подоцна Лангтон покажал дека еден систем може да изврши најсложени пресметки доколку се наоѓа на границата меѓу редот и нередот.

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

Самиот чин на бележење нешто како „кич“ е начин да се покаже дека вршителот на „жртвеното определување“ самиот ја надраснал склоноста кон такви безвредни трици – иако токму жестината што оди со фобичната деидентификација која е имплицитно содржана во тоа одрекување неминовно фрла сомнеж врз неговата вистинитост.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Нам нѝ се чинеше дека е подобро да сме сами, ама се покажа дека никако не е добро.

„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)

Прво, пресвртувањето покажува дека постојат извесни противречности имплицитни во претензиите на текстот.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Да ги проѕреш сопствените еротски илузии без да го лишиш предметот на својата љубов од достојноста да биде љубен, да се одречеш од следувањето почит додека и понатаму ја бараш почитта, да љубиш и да бидеш љубен без да внесуваш во својата љубов достоинство: ова е можноста што традиционалната машка геј-култура им ја нуди на своите приврзаници.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Ништо на сликата не покажува дека таа е верен одраз на оригиналот.

„МАРГИНА бр. 3“ (1994)

Оваа книга која беше честа тема на нашата преписка, можеби има за цел да покаже дека не може да се верува во Бога кој бара човечки жртви и, како што не може да се верува ниту во идеологии чие одржување се темели врз жртви.

„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)

Се покажува дека е тоа име земено од регистерот на локалната болница и така името е оставено отворено за секого кој ќе може и знае да внесе понатамошни податоци.

„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)

Беше лошо.

„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)

Експериментите со ДЛА покажуваат дека, кога дозволуваме поместување на границите под дејство на електричното полнење, јатото расте до неверојатно големи ДЛА структури.

„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)

грнчарите дуваат во дулињата, стомните, ибриците, бардаците и другата грнчарија, ги полнат со вода и покажуваат дека не течат;

„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)

Се покажа дека Симон знаел. Онака оттурнат од Лена, тој не издржал.

„Братот“ од Димитар Башевски (2007)

Сепак, практиката покажа дека помеѓу основните и најчести причини за дискриминирање при засновање работен однос се субјективните преференци на приватните работодавци, врз основа на роднинска поврзаност („непотизам“) или пријателски врски („протекции“) – а, токму во врска со ова, не беше понудено соодветно законско решение.

„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)

Секој ден ми станува сѐ појасно, велеше тетка Боса, дека всушност смртта со своето однесување сака само да покаже дека се труди да внесе темелност во своите постапки!

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

Историјата покажа дека не бил во право.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Црниот човек од нашата уличка се покажа дека е спротивен по изгледот од Плоскурот.

„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)

Во Вашингтон, вопшто е констатирано со чудење и нелагодност во разговорите со официјални лица и во печатот дека во говорот се наведени факти за состојбата на герилата во Југославија кои не одговараат на тукашните известувања.

„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)

Накусо, Гедел покажал дека каков и да биде разгледуваниот аксиоматски систем, за едно вистинито тврдење не мора секогаш да постои и доказ.

„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)

Баге ги зргчи рамената колку да покаже дека никој не стои зад него, а мустаклијата му нареди: - Назад!

„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)

Ова значи дека разголувањето е всушност волно сѐ додека се одлучуваат да му се препуштат на поривот попрво отколку да продолжат да се борат против него.

„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)

Ова се прави со покажување како текстот, наспроти неговите експлицитни тврдења, имплицитно покажува дека не-p е позначајниот И пофундаменталниот член на парот.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Се покажа дека Паца тој записник го има дома.

„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)

САЗДО: Истрагата не успеала да дојде до писмото затоа што вие вешто сте го заташкале.

„Го сакате ли Дебиси“ од Лазо Наумовски (1973)

Употребата на фотографијата од фронтот покажува дека тие му се обраќаат како на човечкото суштество Бојс така и на идеалот што тој го претставуваше.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

По божиќниот распуст даскалот Бино го испраша Крстета од аз до ижица и се покажа дека овој шебек ја знае целата азбука, го испраша по сметање не само до дваесет ами и педесет.

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

Впрочем, како специфично сексуална норма, хетеросексуалноста изгледа малку подопушта.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Грешката, чинам, лежеше многу понапред - се покажа дека девојките кои, со долна облека на столбовите во диското, се повикуваа, не беа никакви божици на плодноста, туку на згодноста.

„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)

- Кај си ма, Ива, - ми рече Мони, - Зошто не излезе вчера? - сигурно знаеше дека ме казниле.

„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)

А одовде може да се оди само кон други интерпретации.

„МАРГИНА бр. 21“ (1995)

Петто: Факт е дека градот е предимензиониран и дека во него живеат повеќе граѓани отколку што е планирано, а се покажа дека човекот е најголем виновник за деградација на животната средина.

„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)

Размислувајќи за J like America and America likes me or ö-ö, можеме да го почувствуваме овој прото- јазик, првиот јазик на суштествата, јазикот на телото, сентиментот, крикот, јазикот на животните, налик на плач на срна.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Стварноста покажа дека гра- дењето на бизнис рај истовремено значи и градење на работнички пекол!

„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)

А патувањето низ животот ми покажа дека на мажите секој првпат им е фрка и дека, од силна желба и фантазирање, додека не си ја обележат територијата, лесно може да им се случи да се спремаат за „романтична“ средба со вино и свеќи, одбрана музика за која им требало истражувачко испипување на Ф Б и опсервирање на пленот, кој, колку повеќе ги одбива или ги држи на дистанца, толку повеќе им ја јакне потребата од докажување, а сето тоа да заврши само како романтична.

„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)

Гласот малку ѝ трпереше, како секогаш кога се воздржува да не покаже дека е лута.

„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)

Ти, ми вели тој, и пред Методија не покажа дека се радуваш на телевизорот во боја.

„Братот“ од Димитар Башевски (2007)

Откако ја прогласи за ништовна повелбата на Палестинската ослободителна организација, со која потврдуваше дека оружената борба е единствениот пат на ослободувањето на Палестина Арафат сакаше на крилјата на мирот еднаш засекогаш да долета во слободната држава Палестина.

„Амбасади“ од Луан Старова (2009)

Во машката геј-култура, добриот вкус е усојузен со аристократските претензии, вклучително и со обожавањето на убавината и со идентификацијата со гламурозниот свет на повисоките сталежи, додека негувањето на самиот вкус изразува општо чувство на надмоќ во споредба со оние што ja немаат неопходната проникливост за да го ценат било добриот, било лошиот вкус.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Политикологијата покажува дека “индивидуа” и “општество” се апстракции и дека конкретни факти се меѓучовечките односи кои, пред сé, го сочинуваат човечкото битие и општеството.

„МАРГИНА бр. 35“ (1997)

Нема ниту најмали докази дека на овие првиве им е полошо.

„МАРГИНА бр. 21“ (1995)

Други пак, напротив, може да гледаат на работита сосема поинаку.

„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)

Работното место налагаше Гоше да користи огнено оружје, но испитувањата на службите покажаа дека засега “тоа прашање е отворено” (“нагласено темпераментен до благо непресметлив”, стоеше во специјалистичкиот наод на службите), па на располагање имаше секира со кратка рачка, со остро сечило и со наназад силно издаден тупук.

„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)

- И - продолжи Кузе - тие од горе рекоа дека со тоа се покажа дека е народен непријател и затоа народната власт го одведе Ѓорѓи во народниот затвор во Преспа...

„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)

Подоцна се покажа дека тоа бил редок вид слепило, такво слепило што не можеше да се лекува со носење очила.

„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)

Исто како што може да се покаже дека темите на недостижноста и сексуалната фрустрација биле пресудни за концепцијата и создавањето на “Етан доне..” -елементи за кои знаеме дека се одраз на приватниот живот на уметникот - не е ли исто така можно сознанието дека постоењето на ова дете извршило влијание врз почетните идеи за темата и изгледот на “Големото стакло”, кое покрај другото е започнато во 1912 година, една година по раѓањето на ова девојче?

„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)

Во рамките на овие „алтернативни политики“ се предвидувало: „А) Отфрлање на нашата поддршка на комунистичките движења во југоисточна Европа и да создадеме поумерени елементи.“

„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)

Во истиот број била пренесена и информацијата за демонстрациите што биле изведени од „Македонците кои имаат врска со Бугарија“ и кои се надевале дека „нивниот дел од Југославија (се мисли на делот на Македонија во рамките на Кралството Југославија, б. м.) ќе ѝ биде даден на Бугарија“.

„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)

За Саркањац, во овој контекст е клучно тоа што Витгенштајн покажува дека постои едно сфаќање на правилото кое не е толкување, случај во кој што е исклучено рационалното објаснување како причина за акција.

„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)

Штотуку комплетираните резултати за производство на сите видови артикли за широка потрошувачка покажуваат дека животниот стандард пораснал за не помалку од 20 отсто во текот на изминатава година.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Нивната дијалектичка интеракција кулминира со низа размени и со делумно поматување на идентитетите, со што се покажува дека естетиката и политиката, фантазијата и цврстината, пешованството и мачоизмот, машката геј-култура и машката стрејт-култура, всушност, можат многу да си понудат една на друга – барем во замислата на Пуиг.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Неразрешливиот концепт што во ова излегува на видело ја подрива дистинкцијата помеѓу, а оттаму И смислата на, оригиналниот спротиставен пар од поими, И a fortiori било кој обид да се користи контрастот за да се заснова едно објаснување на значење (присуство).

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Директно споредувајќи ги Kelly и Kant, Husain (1983, стр. 12) забележува дека: Кант оди далеку за да покаже дека нашите a priori конструкти се исти за сите човечки суштества и според тоа тие не се лични.

„МАРГИНА бр. 3“ (1994)

Старецот со ниту едно движење не покажа дека го разбира.

„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)

Целта на ова истражување, исто така, е да покаже дека станува збор за процес на намалување на правата, односно дека не се работи за изолирани случаи на намалувања на правата при што доаѓа де до намалување де до зголемување на правата.

„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)

- Ти се допаѓа? – ме праша таа директно.

„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)

Сакам да покажам дека и во оваа куќа е негуван добриот вкус и не ѝ недостасува нужната внимателност и респект.

„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)

Човекот што ги изговара овие зборови првин покажува дека доаѓа со добри намери, а второ, и луѓето кај кои доаѓа ги смета за добри и очекува од нив со добро да го пречекаат.

„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)

Да, сакаш да ми покажеш дека сѐ уште имаш љубов, топлина, нежност сигурно за тоа ме зема....

„Од дното на душата“ од Александра Велинова (2012)

Досегашното искуство покажува дека припадниците на видовите повеќе се склони да страдаат, бидејќи злото носи страдање, отколку да ги отфрлат формите на кои се навикнати.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Нашите погледи бавно шетаат по тажните изрази на светците, некои насилно оттргнати од фреските и иконите, принудени на незамислива функција, потоа тука е симната Богородица од олтарот – за да се покаже дека е направена од пластична материја, односно дека нема ништо вечно во неа!

„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)

Брзо се покажа дека набљудувањето на облеката на црните луѓе не води кон ништо.

„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)

Постои простор помеѓу нив во кој се протегаат некои нови концепти, кои И го обединуваат И го раздвојуваат парот, но кои не можат еден на друг да се редуцираат.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Зар тоа не покажува дека гласовите се притаени овде негде, можеби и во собава.

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

Наскоро се покажа дека татко ми бил во право.

„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)

Овие ја црпеа својата инспирација од остатоците, ѓубрето, секојдневната сиромаштија.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

На друго место покажав дека неговиот модус операнди може да се утврди во најголем дел од неговата проза.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Во една друга прилика покажав дека овие гробишта мажјачки се всушност свадбената ложница на Еросот/Ерген - грчкиот корен на зборот “cemetery” (koimeterion) го содржи амбивалентното значење и на гробишта и на свадбена ложница. калапи Во секојдневниот говор (а не само кај сексуално опседнатите личности какви што сме вие и јас), креветот предизвикува сексуални асоцијации.

„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)

Македонците мораат да прифатат дека македонскиот државен идентитет не е ексклузивно резервиран за нив.

„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)

Се покажа дека било најубаво во домот.

„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)

Забележете дека Серл не порекнува дека може да има натуралистичко објаснување за Умот и Свеста, но тој сака да покаже дека само компјутер со иста биохемиска структура како мозокот може да биде интелигентен.

„МАРГИНА бр. 3“ (1994)

МекЛуан и Фуко јасно покажаа дека слободата зависи од контролата над технологиите што досегаат до мозокот - телефоните, печатот, неврохемикалиите, екраните.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Како такви, овие места можат да демонстрираат поголема толерантност и можат да служат како „инкубатори на општествени промени“, како последица на послабиот традиционализам и постојаната конфронтација со другите култури. 3.3 Простор на моќ Способноста на границите да вклучуваат и исклучуваат, асимилираат и екскомуницираат, т.е. да дисциплинираат, покажува дека тие секогаш вклучуваат односи на моќ.

„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)

Но на изненадувачки начин се покажа дека тие сметачки машини не само што можат да сметаат туку и да компјутираат.

„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)

Нивна задача е да спроведуваат некои важни упатства и да ги штитат интересите на нарачателот.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Аргентина според минатото и сегашноста, по проблемите и недоумиците, е составен дел на Третиот свет.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Паскал Боницер ТАЈНИОТ АГЕНТ „Тајниот агент“ е обид за надминување на црно-белото сликање на шпионската тематика: „генералот“, патолошки убиец, е на „наша“ страна, меѓутоа Marvin, за кого ќе се покаже дека е германски агент, е привлечен и искрен пријател...

„МАРГИНА бр. 21“ (1995)

Според Серл, битно е да се покаже дека и дуализмот и материјализмот се лажни бидејќи општо е прифатено дека овие го исцрпуваат полето, не оставајќи место за други опции.

„МАРГИНА бр. 1“ (1994)

Меланхолијата седи пред својата недовршена градба, окружена со инструментите, седната и загледана така како да се откажува од сѐ, како нешто да ѝ вели дека градбата никогаш нема да биде завршена; една скала е потпрена на градбата, а на земјата покрај долниот крај на скалата лежи камен блок – дали Меланхолијата треба да го искачи, по скалата, на градбата?

„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)

Во врска со прашањето каква ќе биде иднината на Балканот, дали ќе има некој вид федерации, Радиша истакнал дека искуството од минатото покажува дека тие не ја донесе заедничката безбедност на Балканот, односно "не ја зачуваа балканската неутралност или обединетост во војната против Оската".

„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)

Кога балканскиот касап од Србија (заедно со неговото кроатско побратимче) покажа дека таа земја била само халуцинантен тунел, соба со криви огледала, и воопшто голема измислица и измама - се најдовме во небрано, така ли, или барем затечени.

„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)

Сега Карл сакаше да покаже дека е навреден од мајка му.

„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)

Тоа може да се направи откако ќе се одговори на главните приговори на нашите противници, со кои тие се мачат да покажат дека нема потреба за одделно македонско друштво и дека неговото формирање не е своевремено.

„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)

Никој не плачеше, ни од рисјаните, ни од Турците. Човекот што толку љубеше, се покажа дека не бил толку љубен од никого.

„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)

Во неговите очи веќе нема знак на топла светлина за да покаже дека во него има срце, дека е направен од месо и нерви.

„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)

„Ах, вие мора да сте…,“ рече таа, и со изразот на лицето, со еден ноншалантен гест со раката, покажа дека Рајнер ѝ има спомнато за мене.

„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)

Брат ми се врати по неколку дена, истиот каков што си го знам, само ми се виде поубав и поголем.

„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)

Тој не ѝ покажа дека го забележа тоа.

„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)

Не е во прашање само тоа што говорите, статистиките и документите од секој вид треба постојано да се ажурираат, за да се покаже дека предвидувањата на Партијата во сите случаи биле точни.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Тој за миг молкнуваше, чекаше некој друг да земе збор, а потоа пак започнуваше со своите непристојности.

„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)

Па, тогаш, разбирливо е што машките геј-културни практики – кои за мажите промовираат и шират нестандардни начини на суштествување и чувствување, кои прекодираат парчиња од главнотековната хетеросексуална култура со дисидентски или со нетипични родови значења и кои ги подучуваат другите на тој општествено девијантен и опозициски етос – велам, навистина е разбирливо што таквите практики може да направат да изгледа дека геј-мажите имаат својства и одлики што општо земено ги имаат девојките и жените.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Со примитивна планинарска опрема, недостиг на сместувачки капацитет, ама секогаш и секаде прифатени со симпатии и поддршка од месното население - патот го изодевме, ама потоа времето покажа дека нашиот труд не продолжи.

„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)

Само што, Сандерс и неговите книги може да имаат поголем ефект отколку слоганизирањето во стилот на Лири.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Така, многумина се покажаа дека поседуваат талент за цртање, за што добиваа и високи оценки.

„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)

Не дека зборот “писмо” престанува да го означува означителот на означителот; тоа во една чудна светлина покажува дека “означителот на означителот” престанува да го дефинира акциденталното удвојување и секундарноста лишена од нејзините права.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Но тој одмавна со раката сакајќи да ја смири вревата и едновремено да покаже дека има уште да зборува, та кога околу него повторно завладеа тишина, продолжи, обраќајќи ми се пак мене: ’Стариот закон нè учеше дека плаќаме за сите свои дела на земјава – око за око, заб за заб, така ни беше кажано, татко.

„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)

Марија се двоумеше сѐ додека не го виде последното место, под едно прекрасно зрело дрво на тиса, која на француски се нарекува иф, и тоа само неколку метри од мошне скромниот гроб за кој се покажа дека е гроб на Жан Калвин.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Така оваа завршна интервенција е експликација на порнографичноста на целата слика иако самата по себе настанала со студено копирање на мотив додека претходниот процес на настанување на сликата всушност бил сексуализиран.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Со еден збор, се покажа дека шинелот е скроен совршено и баш навреме.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

А тоа ние го направивме за да ви покажеме дека нашата емиграција знае кои причини ве натерале да кренете толкав шум против егзархијата и толку клевети против народот.

„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)

Џозеф покажа дека му е непријатно и некако се растажи.

„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)

Најновите истражувања кои се правени неодамна покажуваат дека корисниците на марихуана кои долги години дувале трава имаат огромни шанси да закачат рак на мадињата.

„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)

Вујче Чарли многу ја сака својата внука, но не толку доволно колку таа него.

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

Сега, нанишанети кон Даниел, со нежен прекар му покажаа дека безволно му ја полни повторно чашката.

„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)

Земено едно преку друго, сè заедно, се покажа дека веќе немаа време да одат до неговиот хотел туку право таму каде што ќе се држи конференцијата. Се разбира, таму стасаа повеќе од еден час пред време.

„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)

Исто така се покажа дека знае да смета до сто.

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

Денешната структура на демократијата покажува дека ништо не е изменето во однос на неговите аргументи...

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Конечно, на насловната страна на неговата Artimologie, вселенската топка со крилја е опкружена со броевите на кабалата, што покажува дека Кирхер добро го познавал принципот на “небеското тркало” (токму архетипот на бројките и буквите на кабалата).

„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)

Меѓутоа, многу рано следното утро на телефон го повика самиот старешина, за кого се покажа дека говори совршено англиски, и рече дека не само што Американецот може да ги добие параваните по одредена цена, туку и тоа дека манастирот поседува стара железна ограда која тој исто така би можел да ја купи.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Трговците со ништо не престанаа со своето пеење, сигурни дека има ги смекнале срцата на мускулестите гороломанци со кациги.

„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)

Според тоа, беше неопходно одново да се напише еден дел од говорот на Големиот Брат, на начин што ќе покаже дека тој го предвидел токму она што се случи.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

„Ликот на нашите соби“, вели, „јасно покажува дека опстанокот сме си го укрепиле со нагорна општествена подвижност“ (180).

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Се покажа дека тоа била една од моите другарки со која многу се дружев додека живеев во Кочани.

„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)

Но, тогаш Џеф покажа дека се опаметува.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Сепак, цензурата се повлече, но само под услов полицијата да го земе оружјето од градската пушкарница и со тоа јасно да покаже дека не е навиканата на оружје.

„МАРГИНА бр. 21“ (1995)

Дан ми рече понатаму дека имало намера државниот секретар Хал да даде изјава во таа смисла, но во тоа го спречуваше единствено што наоѓаат дека е штетно по општите интереси да покажат дека не се согласуваат со англиската политика.

„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)

Можеби иде денот кога некои поповолни општествени услови ќе им ги оправдаат тврдењата.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Е, Пандо, се покажа дека не беше Италијанец, ами нашинец.

„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)

На оние што сѐ уште се подготвени налутено да се присетат на „турските ѕверства“, ќе им одговори Владимир Соловјев: „Турските ѕверства ние ги помниме, а зарем одамна во Русија, па и во другите земји, сопствените турски ѕверства исчезнале?... а што се однесува до вашите христијани и нехристијани, за жртвите на сите ѕверства la question manque d’interet (прашањето е лишено од интерес): ако мене некој ми ја гули кожата, јас нема да му се обраќам со прашањето: од која сте вие вероисповед, милостив господине? - и ни најмалку нема да бидам утешен ако се покаже дека луѓето што мене ме мачат се непријатни и неугодни не само за мене, туку згора на тоа, како христијани, гнасни се и за својот сопствен Бог, со чиишто заповеди се подбиваат“. 10.08.1992.

„МАРГИНА бр. 36“ (1997)

Но, можеби покажува дека денеска нештата сами си се средуваат.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Ова можеби важи само за луѓето кои ги знае Сандерс.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Истовремено, тоа настојува дека таквата неавтентичност не е неспојлива со геј-љубовта.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Беше тоа екстаза на збир од амбиции во убивањето на еден од облиците на животот.

„Амбасади“ од Луан Старова (2009)

Но искуството покажува дека токму тоа знае да се случува...

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

И затоа бев задоволна од моето најдетално истажување, оти и тоа покажа дека брат ми уште нема скршнато од патот.

„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)

Покрај тоа, бидејќи ненадминувањето на поривот се случува само понекогаш, го завршуваш припишувањето на уште од истото нешто што не функционира. 32 Margina #4-5 [1994] | okno.mk Се покажува дека еден друг пар на зборови е често употребуван во оваа ситуација: непредвидлив/ предвидлив.

„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)

Преку преведувачот, Американецот ги изрази своите желби, но не доби никаков одговор.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

За да го поткопа погледот на светот како целосно објективен, за да покаже дека сѐ додека онтологијата на умот е засегната, однесувањето е едноставно ирелевантно, Серл го користи својот мисловен експеримент за Силиконските мозоци и Свесните роботи.

„МАРГИНА бр. 1“ (1994)

Не му помагаше тука сета ука од сите книги што ја беше насобрал во својата нестрижена глава, зашто се покажа дека уште нема книга што барем ќе го воведе ако нема да го води човека низ животот.

„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)

Често е кажувано дека деконструкцијата нуди “орудија” кои им овозможуваат на феминист(к)ите да покажат, како што вели Барбара Џонсон, дека “разликите помеѓу ентитетите (проза и поезија, маж и жена, литература и теорија, вина и невиност) се покажа дека се засновани на репресијата на разликите внатре ентитетите, начините по кои еден ентитет се разликува од себеси” (Johnson 1980, x-xi).

„МАРГИНА бр. 1“ (1994)

Еве, ова е почеток на романот што отсега ќе го пишувам.

„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)

Знам само дека за момент погледот толку многу ми се замати од солзи што и авионот, и небото над него, и пистата под него се сторија едно.

„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)

- Госпоѓо, ехото и сега, како и секој претходен пат, покажува дека бебето спие.

„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)

Се покажало дека овој геноцид врз ерменското население не бил никаков спонтан чин, туку бил организиран од крвавиот султан.

„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)

Животот ми имаше покажано дека секогаш кога ќе му ставев некоја забелешка, тоа тешко го доживуваше.

„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)

Во многу погледи тоа потсетува на третото ниво од Хегеловата дијалектика.5За новите концепти за кои станува збор може да се каже дека ја трансцендираат (aufhebt) опозицијата; тие често се нарекувани неразрешливи според слабата аналогија со Геделовата теорема.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Но набрзо се покажа дека и не оди се така лесно како што мене ми се чинеше.

„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)

Сметам оти она, кога татко ти место да ја сослуша Родна замина да ги лади лубениците, требаше да биде за мене првиот сигнал дека овде работите не се докрај чисти.

„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)

А една од работите што најмогу ја мрази стрејт-културата е секој знак дека разните делови од пакетот може да се рекомбинираат на бескрајно многу начини.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Ова ненадејно појавување на хуманизам и отвореност на умот во масовни размери беше нешто ново.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Дури се обидов и да го подисплашам.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Најпосле еден од чиновниците, некаков си дури помошник на шеф на канцеларијата, веројатно за да покаже дека воопшто не се прави важен и дека се познава дури и со пониски од себе, рече: „Нека биде така, наместо Акакиј Акакиевич, јас ќе приредам забава и ве поканувам вечерва кај мене на чај: сосема случајно, денеска ми е именден“.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Нејзината сегашност сѐ уште е заплеткана во неволјите на минатото.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

На ист начин, во Позиции попроникливиот поглед покажува дека означителите и означените немаат независно значење (и како такви, се налага, не треба да се гледаат како дистинктни), и во Маргини на философијата за Аристотел и другите философи се покажува дека употребуваат метафори токму во нивната расправа за природата на метафорите и не-метафорите.4 За Дерида исто така, појавите се заведувачки, и зад она што изгледа невино и вистинито постои нешто покомплицирано и попроблематично.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Убеден сум дека Бојс покажува дека само низ уметноста може да проговори тишината на ништавилото и сѐ што егзистира а е различно од човекот, природата и животните.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Ама и таа, кој знае дали заслужува некој, ете, вака да ѝ покажува дека ја сака. Е, а човеков...грев.

„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)

Татко му, кога ќе го сретне неговиот поглед, како да сака да му се насмевне, да му покаже дека сето си е како што било, дека еве пак сите тие учествуваат во играта.

„Послание“ од Блаже Конески (2008)

Нагледно им покажуваат дека во Охрид ѕвездите не се само на небо, ами и во песната за Деспина.

„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)

Неговата привлеченост од Христос како фигура и неговото искуство со смртта го okno.mk | Margina #11-12 [1994] 91 доведе до таму да не го негира минатото, туку да го трансформира во колективно наследство (како што тоа е изразено во неговата витрина посветена на Auschwitz).

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Но се покажа дека човекот е навистина Курназот, зашто не го стори ни тоа, туку се направи недоветен.

„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)

Ти тоа го преврте и покажа дека е можно и поинаку.

„МАРГИНА бр. 35“ (1997)

Но ... сѐ додека некој на овој начин сака да покаже дека не постои никакво трансцендентално или привилегирано означено и дека полето или играта на означување понатаму немаат никаква граница, тој мора да го отфрли дури И самиот концепт И збор знак - а тоа е токму она што не може да се направи.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Но, се покажа дека дедо ѝ не е толку сенилен колку што можеше да се претпостави.

„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)

Се покажа дека и Чана била надвор, шетала околу зградата, била и она во градините за да се потсети дека на крајот од реката Вардар, десно горе, на Кожуф е нејното село најгоре во планината и градините како балкони на небото, а додека таа била надвор и додека одела кон првиот влез за да види како се сместуваат луѓето на таа страна, не го видела Дине Бочаровски, ама надвор биле децата од двете жени, само не можеше да се разбере дали мисли децата од двете жени на Дине или токму значеше деца од две жени.

„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)

„Што е лага?“, му реков јас, воздржувајќи се да покажам дека сум љубопитен и дека се чувствувам предизвикан.

„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)

Тие, штом пристигнале во Софија, се јавиле како претставници на ЦК и, пишува Ѓорче Петров: “Веднаш покажаа дека сакаат да ја играат старата првенствена улога што ја имаа во Солун.

„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)

Но, според зборовите на Кирова, времето покажа дека тие не си ја вршат работата: на пример, синдикатите не протестираа против одлуката со која се намалува платата за 15% на неодредено време поради финансиската криза на претпријатието, како ни против онаа нелогична одлука за истовремена набавка на нови возила.

„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)

Една од причините поради кои првенствено ја избрав Џоан Крафорд и што решив да го проучувам фрапантниот спектакл на измешани гламурозност и абјектност кој го приредува, и во Милдред Пирс и во тоа што произлегло понатаму, е тоа што нејзината гејска привлечност нѐ тера да се соочиме со два ноторни аспекта на машкиот геј-субјективитет кои ги прават денешните геј-мажи особено гадливи – па затоа и особено ненаклонети да ги истражуваат: имено, идентификацијата со жените и приврзаноста кон мајката.355 Овие две теми се и средишни и табу во современата машка геј-култура.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Покрај другото, се покажа дека во тоа време раководството на Партијата испратило наредба да се престане со секакво стрелање и случаите во врска со квинслинзите и класните непријатели да потпаднат во надлежност на судот што ќе биде оформен во слободната држава.

„Братот“ од Димитар Башевски (2007)

Сè што се покажа дека го знае и на кое даде потврден одговор беше неговото сопствено име.

„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)

Некои американски анализи покажуваат дека голем процент од американските деца не прават разлика помеѓу секојдневието и телевизиската стварност.

„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)

Кога ѝ ја допре ногата, едно гласно офкање јасно му покажа дека тука нешто не е во ред.

„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)

Значи тоа е антропологијата, антрополошкиот и хуманистичкиот егзистенцијализам којашто Бојсовиот опус го разлучува од јазикот на бивствувањето, или анализите на јазикот.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Два дена подоцна Борхес беше погребан на тоа место, кадешто сега почива.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Зошто секој да знае дека на десната горна клепка има јачменче, и кој ги симнал бечвите и покажал дека има на себс гнојно рибино око врз кое става истолчен печен кромид во зејтин од сусам или од сончоглед?

„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)

Се покажа дека поткажувањето во источногерманскиот социјализам било масовна појава и дека системот се потпирал не само на безбројните анонимни доушници туку и на најугледните имиња од, да речеме, културата и уметноста.

„МАРГИНА бр. 35“ (1997)

На тоа место морав многу јасно визуелно да покажам дека метафората не функционира, па на таа страна има многу реалистичен глодар во преден план, што покажува дека останатите глодари можеби не се глодари.

„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)

Тогаш, за среќа или за несреќа, се појави од некаде како од никаде маестро Миха, со циганската марама околу мисирковиот врат и мразулците пот по челото до веѓите, па како црн ангел му покажа дека со месење земја може да си ги смири барем прстите ако не и совеста.

„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)

5 Но, ако се има на ум дека барањата на македонските пауперизи- рани работници од средната и ниска класа [пролетери/надничари/ платеници/аргати] очигледно, не го привлекуваат вниманието на правниците во поголем број – прилично површното трети- рање на овој, закоравен и дехуманизиран, правен сегмент и не е нешто толку необично, што би требало посебно да нè зачудува, барем во македонски прилики.

„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)

Лекарот треба да покаже дека е свесен за омразата во вас, но дека ја разбира и дека таа не го навредува.

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

Тоа, одново и одново ве уверуваат, е особено речовит знак: покажува дека геј-дечките денес се среќни и здрави и добро приспособени.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Да му покаже дека сепак се врти тркалото на среќата и низ кикот да му рече: Ај, нека е за арно крај реката Арно во Пиза.

„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)

Во XX век, империите на нацизмот и на сталинизмот, на советскиот комунизам, покажаа дека човекот не напредува, за други падовите се иреверзибилен знак на одењето напред, на прогресот; за трети таквиот прогрес претставуваше запирање на Историјата, со дефинитивната и непобедлива пазарна економија и демократијата!

„Амбасади“ од Луан Старова (2009)

И наеднаш, иако не можев да го видам, го слушнав неговиот глас: - Понекогаш потрагата по она што нам ни се причинува вистина, фрла грда сенка и врз најдобрите намери - слушнав како му реплицира на иследникот човекот затскриен зад светлината што беше вперена во моите очи.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Кога Вадја остана сам, старецот повторно осети снажна потреба; но овојпат мртовецот примени итрина, прикривајќи го цицањето на крвта со татковски бакнеж. 72 okno.mk Устата ја прилепи исто онака безживотно, празно.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Притоа би се обидел да покажам дека аргументациските постапки строго се одржуваат, се разбира во друг контекст, со други правила што јас ги произведувам, што ги предлагам, што не можат лесно да се дешифрираат, но кои постојат. okno.mk | Margina #1 [1994] 63

„МАРГИНА бр. 1“ (1994)

Филозофот Xон Серл со својот мисловен експеримент со Кинеската Соба се обиде да покаже дека најмногу што можат компјутерите е да симулираат интелигенција но не и да бидат вистински интелигентни.

„МАРГИНА бр. 3“ (1994)

Ја поминав чекалницата, по чиј под, како и обично, беа посеани лушпи од семки и сончоглед.

„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)

Затоа љубете, љубовта искажете ја преку сетилата, создавајте и креирајте љубов, обземени од животната страст покажете дека се радувате на секој здив што го вдишувате и издишувате без наивен оптимизам.

„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)

Термините што Кувер, инаку професор по креативно пишување на Браун универзитетот покрај Њујорк, каде што е оформен континуиран курс за копјутерската литература, ги користи, или се, воопштено речено, во оптек, покажуваат дека се соочуваме со нова книжевнотеориска терминологија: хипертекст (hypertext), хиперлитература (hyperfiction), хиперпростор (hy- perspace), хипермултимедијалност (hypermedia), приказни во простор okno.mk | Margina #1 [1994] 69 (storyspace), хиперпесна (hyperpoems), интерактивно пишување (interac- tive writings), електронски писатели (electronic writers), итн.

„МАРГИНА бр. 1“ (1994)

По многу нешта, се покажува дека Европа не ни е лош пример.

„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)

Лингвистичките психолози (Ноам Чомски, Пијаже) покажаа дека јазиците се вградуваат за време на овој краток прозорец на вулнерабилност или спремност.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Целта на истражувањето е да покаже дека континуирано, без разлика која политичка партија е на власт, биле донесувани промени во законската регулатива на штета на правата на работниците.

„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)

Оваа анализа на моќта на многумина ќе им биде тешка за прифаќање, поради сугестијата дека многу од аспектите на нашите индивидуални начини на однесување за кои тврдиме дека се израз на нашата слободна волја, или за кои тврдиме дека се против наметнатите начини на однесување, не се она што на прв поглед се чини.

„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)

Но, ги дефинира очекувањата на многумина за начинот на кој живеат тие и другите.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Се покажа дека девојката што му играше таа вечер е истата студентка кај која бил на гости во еден часот после полноќ.

„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)

За да не бидам погрешно разбран, мислам дека треба да се напомене оти нашето сфаќање за менталните состојби како нефизички произлегува од таму што нашето познание ни покажува дека тие едноставно не личат на стандардните случаи на физичките објекти или процеси што ние ги познаваме.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Тажната книжевна пракса во мојата земја покажува дека дневникот е всушност, воен жанр.

„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)

ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

покаже (гл.) - дека (сврз.)