Таа не ги познава кои се, ама очигледно се една тајфа: возрасен и остарен човек, две момчиња и две девојчиња.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
- Здраво, - рече срдечно таа, како да го познава кој знае од кога и како да не е воопшто изненадена од неговиот изглед.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Жителите на Потковицата се направија дека не ги познаваат кои се и дека не знаат зошто се дојдени тука, па заобиколувајќи ги стапија на мразот на вирот.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)