позлати (гл.) - уста (имн.)

- Да ти се позлати устата, ама за слатко немам заби, - рече чичкото па слатко, преслатко се напи вода.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
ПОЦКО: Да ти се позлати устата! (Ликува од радост.) Еј, бре, бреј!
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)