Но и со таква лутина нешто ме тера да подзапрам пред прозорците од бараките, да се видам на стаклото, да ја навалам капата над увото, да ги натресам кадравите коси.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Поминала една жена од Четрок, подзапрела пред мене и рекла: господе, од небото паднало живо дете!
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)