погоди (гл.) - таа (зам.)

Како да ги наплатуваше долговите: замавна со столот и ја погоди таа глава. „Еве ти“, рече „Еве ти, проклет месечару.“ Се повлече еден чекор назад не пуштајќи го столот.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Би можеле да го убијат како мува, ме погоди таа мисла и јас занемев во часот.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
- ... За нишалките на полноќ? - погоди таа.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)