погледнува (гл.) - надвор (прил.)

Погледнувам надвор – црна темница, густа ко запршка. „Гудбај френд“, му возвраќам.
„Најважната игра“ од Илина Јакимовска (2013)
Понекогаш погледнуваше надвор по Босфорот, по кој се влечеа гемиите упатени кон Црно Море.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Повремено ја тргнувам завесата од прозорецот и погледнувам надвор.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)