Често погледнуваат на небото. Вслушани во бучавата на авионот што кружи над ридјето, чекаат да одлета.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Предната врата од левата страна на комбето беше отворена и крај неа стоеја двајца униформирани полицајци кои повремено погледнуваа на другата страна од улицата, кон влезот на нашата зграда.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Ема трепереше. Беше бледа, студена и нема.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Улам на твојата жестока неправда Што ми го одзеде сонот, Улам на твојата божја сила еден крај друг дури стоиме и дури погледнувам на твојата рака што ги покрива усните неколку века од мене да се оддалечиш.
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
Со волја отидов да се потстрижам и сега кога се погледнувам на малото огледало ставено во длабочината на левиот прозорец, изгледам помлад.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Тој велеше дека тоа сега не е добро; велеше дека е решен да му се предаде на Бога и дека такви искушенија не му се потребни; потем повторно одевме, тој погледнуваше на часовникот, и брзаше; многу бргу стигнавме до мостот.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
DE GUSTIVUS NON DISKUTABANT - Значи, тоа се тие нејзини уметнички филмови, - си мислев разочарано, кришум погледнувајќи на часовникот додека траеше проекцијата на филмот што го гледавме.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Одново погледнувам на таблата, одново дослушнувам тивок збор на поздрав и збогување што тивко провејува по улиците, кафеаните, ресторанчињата и пазарот и желно, многу желно посакувам од југот тука постојано да дуваат само добри, топли и добродушни ветрови за да имаат луѓето помирен сон и окрилени со надеж да дочекуваат поведри зори...
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
ЛУКОВ: (Оди до прозорецот и погледнува на улица.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)