Гледајќи го својот земски бог погледни малку во бедотијата своја ништожен поданик, нималку вреден жеден за внимание, беспомошен слуга Коленичиш пред тој изрод и крвник во твојата внатрешност сѐ е пусто обезличен дух на обичен смртник со мирис на катран и горчливо чуство
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
Срната го погледна малку право в лице, ем како да му благодари, ем како да се чуди, но потем ја ведна главата, отчекори едно мало чекорче наназад, колку подобро да се намести и си почна да си јаде.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)