Беше речено да појдам кај кумата, да се поврзам и да се оѕвијам.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Механизмот на памтењето со мака ги оживува, често беспомошен да ги поврзе и да ги одвои од случајностите, да ги предаде наполно и јасно.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Таа ги поврзува и еднакво непомирливо ги раздвојува огништето и „кај мене“.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)