Нашиот водач, кој нѐ поведе во народноослободителната борба, ја доби и последната битка за да ја спаси нашата земја.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Ќе те поведам во светот на магијата, ќе ти раскажувам приказни за грбавиот гусар и за руската кнегиња, за љубовта на прв поглед и за љубовта на која не ѝ треба поглед, за глумицата чие име веќе го споменав во две-три мои дамнешни полупесни.
„Зошто мене ваков џигер“
од Јовица Ивановски
(1994)
Ќе си и прибира селаните околу себе, ќе му помага во неволите, ќе и наоружува полека, полека, и кога ќе се нареди одозгора ќе и поведе во борба против агите.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
— Евет, мудур ефенди, — изусти Ибро и излезе низ врата поведен во знак на послушност, а мудурот пак ги кладе очилата и пo десетти пат го прочита писмото дури да дојде јузбашијата.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Вие, кај ќе одите, шо ќе правете, ќе гледате да си најдите по некое пусатче. Пушка, пишчолче, чифте, тек. Колку поздраво — толку поарно.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Најпосле тропна и влезе јузбашијата.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Меѓутоа, не би се рекло спротивно туку само покрај договореното, врската го зеде подрака и го поведе во насока без врска, како на пример кон паркот или кон корзото.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Особено кога ќе поверуваш и самиот дека не станува збор само за игра.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Инаку, може да те поведе во погрешна насока.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
А поручек сигурно ќе ме поведат в кино а може и во слаткарница“.
„Маслинови гранчиња“
од Глигор Поповски
(1999)
Подоцна дојдоа некои луѓе и не поведоа во паркот, каде што имаше поставено шатори. Ни разделија и храна.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
„Е, гледаш! И јас знам во која училница се премести учителката Милица“ - рече тетка Стана, ја фати за рака, ја поведе во училишната зграда, ја водеше долж ходникот - сѐ до шестата врата.
„Градинче“
од Бистрица Миркуловска
(1962)
Она во него, сосема ослободено од сите напнатости, го поведе во својот бавен вител, па се завиори и потона.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
На долниот крај, токму на патот што влегува во селото Калајнево, се наоѓа чешмата на Карабеќерица.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
Кога мајка му го дочувала, го доизгледала што се вели за женење, да доведи во куќата одменица, берокуќница, големо зло и несреќа ги сосипало.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
Го зел со себе и го повел во царските дворови.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
И - виде невиде - и нив ги поведе во нашите окопи.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Во Комитетот, токму вака, кркаат лубеници и чекаат тој да ги поведе во нова револуција.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Таков беше и случајот на Јасер Арафат.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Палестинскиот лидер го поведе во борба својот народ во дотогаш невидени услови во секој поглед во однос на другите ослободителни движења во светот.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Ема се обиде разговорот да го поведе во конкретна насока.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Дека ја поведоа в болница...
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Просто: не сум била жена на Хелвиг, не ме сакал, не ме повел во Германија бидејќи ме засакал...
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Откако Илко влезе во куќата, Мил веднаш го поведе во лабораторијата да му ја покаже.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Во мислите ја најде Доста, и го зеде сандачето, го обеси на маската во дворот на дедот Карабуклија, ја поведе во темницата ја качи и неа. My се виде лесна како орлово перо.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Ги поведе во јужниот дел и им ја покажа ниската капела во која е гробот на свети Наум со неговите мошти, како и самицата во која се лечат болни. Полковниците гледаа со интерес.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Го поведе во својот дом, веднаш поминаа во лабораторијата - работилница, во која Игор Лозински ја создаваше својата единствена музејска колекција на највидните претставници на флората и фауната на Езерото, почнувајќи од невидливите микроорганизми па сѐ до препарираните птици, риби и цицачи кои живееја во Езерото и околу него.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Едниот ќе поведе во својот утрински занес пречекувајќи го сонцето другите го следат во складно безредие и еден по друг се редат во устремот на денот.
„Липа“
од Матеја Матевски
(1980)
Веќе реков: мене ме поведе во ова село некое необично чувство, можеби и потреба; можеби носталгија по старите денови.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Ајде, да не велам, во опасности!
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Но јас тврдам дека жената може најбрзо да го порасте човека и да го поведе во животот.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)