А, моите лаги,исти секој ден, исти, смешни и проѕирни: „Па немаше автобус, кочан се сторив на автобуска...“, па „ми побегна пред нос“, па „се расипа на ’Јаја Паша’, па „чекав друг да дојде“ и сѐ така...
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Иако автобусот веќе стои, тој со најголема радост би побегнал пред неговата огромна големина, но нема сили за тоа.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)