Многу сим ви благодарен, господару, вели, тебе и на Јосифа.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
На Лазора, изненадеж, очите му пливнуваат во солзи, а потоа солзите прибликуваат и течат прудолу по лицето.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Тој беше излезен од своето тело и пливнат во една општа убавина во која се беше толку светло, чисто, јасно, отворено и видливо до онаа страна на постоењето.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
Тоа беа само делови од чело, нос и брада, пливнати во мракот.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)