Од секој негов замав, прачката пиштеше низ топлиот, канцелариски задушлив воздух и тапо удираше по моите дланки.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Ама пишано било за тој ден само една умирачка... било пишано - еден гроб - а над него две души камносани да пиштат низ темнината...
„Молика пелистерска“
од Бистрица Миркуловска
(2014)
Ме маѓепсуваат светилките и татнежот на радост што пишти низ градот.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)