Штом татко ти загина, сабјата твоја повторно ја прероди Река ко пиле што пиштела в орлови нокти, во која Гега ја навредил сека домакинска куќа...
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
Екнале, пиштат в темнина, два света век наттегнуат, као да бура в планина борба со простор повела.
„Песни“
од Коле Неделковски
(1941)
Винстон можеше да си ја чуе крвта како му пишти во ушите.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Звучниците пиштеа во долината и го покриваа шумот на водата што истекуваше.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)