пече (гл.) - леб (имн.)

Кога ќе помислам на тоа дамнешно време, секогаш сум некако спокоен и воздухот ми замирисува на штотуку печен леб.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Тоа е огништето каде што се вали оган, пече леб, погачи, булиња, се вари манџа, топли вода и каде што во зимните студени дни се греат домашните на пламенот и жарот од сувите дабови и букови дрва.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
„Мамо, дали со баба дома сте печеле леб, кога бев малечок?“ ја прашав.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Во огништето крчкаше грнето со грав. Среде соба, на земјениот под, под вршник се печеше леб.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)