паѓа (гл.) - и (чест.)

Паѓа и на мене. Се свртувам, а окопата зад мене ја нема.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ама, паднала полноќ, ти паѓаат и очите.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Очите сами ми се затвораат. Да можам би си ставил потпори на клепките. Да не ми паѓаат, како што паѓам и јас.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Почна да ми паѓа и косата. Цели тутки коса ми остануваат в раце.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
По мене паѓаат и тие, и се грвалиме внатре, во дупката.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Врбите пожолтеа и се исушија, стеблата паѓаа и од допир на прст.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
А паѓаат и над селото, по покривите од куќите, по гумната, по плотовите.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)