Бидејќи е приклештен да избира помеѓу куферчето и Германија, тоа му паѓа толку тешко што почнува да плаче.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Снегот паѓаше толку брзо и лакомо што ги зарамни патиштата и изнафрла високи соспи.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Така и со појавата на срната, иако таа го разнежи, иако почувствува задоволство дека може да ѝ помогне, сепак изостана онаа вистинска, пенлива детска радост, што би се случило кога би бил и дедо му крај него, кога снегот не би паѓал толку застрашувачки и кога не би постоел тој скриен, тој леден страв што го остави ненадејното волчешко завивање.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)