пали (гл.) - цигара (имн.)

(Грета пали цигара) Гледам како оној тип со темни очила внимателно ве гледа.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Каков е овој со тебе? Да не ти е бојфренд?
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Грета (Седнува на троседот и пали цигара): Замолчи, гомнару!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Среќко: Извинете што ви пречам, но најпрвин да ви се претставам, јас сум Среќко, газдата на оваа прекрасна пицерија.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
„Од мене олку... Ајде да запалите!“ На сите ни подаде по една цигара. На сите ни ја принесе запалката.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
„Не е тешко“, реков, „небројница пати ги гледав тато и баба како палат цигара.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
За големо чудо на сите ни успеа да го повлечеме првиот чад.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Излегува од неговиот стан и пали цигара.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Исто така, додека ја палеше цигарата, ги доближи дланките и со нив го заштити пламенот.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
МИТРЕ: Митрејце, пљачки што има детево за земање, се му е готово? (Витка и пали цигара).
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Камерата фокусира средовечен, белокос човек, кој застанат на камениот мост, си пали цигара.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Потоа се враќа, шета нервозно, испокинато, по собата, пали цигара и ги влече долго и жедно чадовите од цигарата.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
ИВАН: (Пали цигара. Го впива чадот нервозно и со кратки повлекувања.)
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
ЛУКОВ: (Ја пали цигарата.) А јас пушам премногу. (Седнува во фотелјата.)
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Кумот пали цигара, пуши и ужива на песната).
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Палејќи цигара по цигара откако минаа повеќе од пет часа чекање, беше сигурен дека автобусот ќе пристигне дури по полноќ во ситните часови.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Пали цигара и молчи. Го занемуваш од љубов поради убавината твоја и чекаш да почнат да паѓаат комплименти.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Седна до нас и палејќи цигара се насмевна кон Цанета.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Му палам цигара и го терам да расправа.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Застанувам до Ристета од Жван и тој ми кажува за Миленко. Пали цигара и ми кажува.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ти палел цигари кои една по една догорувале цела ноќ, а Матеј беше непушач.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Огледалото му ги фаќаше тие негови движења - копирајќи го чинејќи сѐ што тој чинеше: седни, стани, шетај, пали цигара, гази ја под нога, фаќај се за глава, налактувај се, гризи ги усните.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
ТОМЧЕ: (Пали цигара по цигара.) Е, многу ми е ќев што ќе задоцни!
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Не ти е жал за мајка, Томче? Наместо да ми помогнеш...
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
ИНХЕРЕНТНА ДРАМА И оваа метода му се припишува на Лео Барнет.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Лео Барнет и луѓето од неговата агенција конципираа кампања базирана само на слики на мажи кои изгледаат или се занимаваат со работи што се симболи на машкоста.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Најголем успех постигна концепцијата со каубоецот кој, во некаков okno.mk | Margina #11-12 [1994] 113 пуст предел на Дивиот запад, пали цигара качен на коњ.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Јас пак палам цигара за цигара.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Еве ја доаѓа, удобно се сместува на својата фотелја, таа така си ја нарекува – мојата фотелја, или моето место за седење, пали цигара и вели: - И?!
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)