Целата се шаренеев по просторијата од ламбадестото здолниште, кое не суптилно ме оцртуваше во задниот дел, и топло портокаловата тесна маичка која ги истакнуваше голите црни раменици под мојата коса.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Се оцртува во мене како длабока лузна. Како никоја друга лузна.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Црвени сенки му играа по лицето. Брадата му се оцртуваше во профил убаво заоблена.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)