отчука (гл.) - часовник (имн.)

Наутро станува како кога, не држи до ред, до навика, а не му ни треба; не го интересира кое време отчукува часовникот на ѕидот; секој си го арџи своето време.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Па побрзав, да не отчука часовникот на осветлениот плоштад, одејќи, трчајќи со чевлите тесни на отечените нозе. И, не ми испадна ни левата, ни десната.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)