Но тој веднаш со мрштење, како да се гнаси, ја отфрла таа мисла, чудејќи се колку е понекогаш човек себичен и што ли не помислува дури и за своите најблиски и најмили!
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Го бараше тоа како да е тоа четкичка за заби што некој ја откраднал; беше невозможно да му се отфрли таа желба.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
- Ама не, не мислев на тоа, - Елена се обидуваше да ѝ ја отфрли таа помисла. - Верувај ми дека...
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Излегува дека злодухот одговорен за асоцијацијата бил Рејмонд Петибон, графичар кој многу ја сакал басистката на Соник јут, Ким Гордон, и кој бил многу популарен на панк-сцената во Лос Анџелес (постариот брат на Петибон е основач на легендарната панк-група Блек флег).401
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Според Стиви Шик, „Насловот (на нумерата)... е преземен од една маица на Турстон (Мур, пејачот и гитарист на групата), на која имало илустрација од Рејмон Петибон на холивудската дива Џоан Крафорд во насловната улога на хероината од класичниот филм од црната серија, Милдред Пирс, под која било начкртано „Пушење?“.402
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Пушење требало да се викаат и песната и целиот албум за Гефен рекордс, а на обвивката требало да го има цртежот на Крафорд од Петибон, но Дејвид Гефен ја отфрлил таа идеја, а песната ја скратиле на две минути и ја пренасловиле како „Милдред Пирс“, додека албумот го преименувале во Гу, а за насловната се избрал нов цртеж од Петибон.403
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Соник јут се сосема благонаклонети кон настраното. Во нивните културни референции има многу геј-уметници и дела.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Ја гледаше единствено како секој ден си го проверува сандачето, па помисли дека можеби има некое момче во Франција, но брзо ја отфрли таа идеја како премногу песимистичка.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Го пушти Сати и повторно седна до неа. - Вие таму во Франција, го сакате ли многу Дебиси? - ја праша.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Овојпат првин го заобиколи телефонот, го зграпчи како да сакаше да го задуши гласот во слушалката, но на крајот, кога забележа како зглобовите на прстите ја губат бојата и стануваат бели, ја отфрли таа намера и ја подигна слушалката.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)