отруе (гл.) - душа (имн.)

Наеднаш, преку негова волја, во зборовите му се проткаа непознатата тага и чувство за човек што му ја отрул душата.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
И таа забранета јаболка што ја отру душата И прогонети во времето што нѐ остави сами - Амин.
„Камена“ од Анте Поповски (1972)
Наеднаш, преку негова волја, во зборовите му се проткаа непозната тага и чувство за човек што му ја отрул душата.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)