отпие (гл.) - од (предл.)

Ги допреа усните со златните венчиња и, замижувајќи, отпија од виното.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Направи пак пауза отец Иларион, отпивна од чашата, ги избриша неколкуте капки вино на брадата што блескаа како скапоцени каменчиња на светлината и пак продолжи: - Свети Софроние Ерусалимски вели дека господ при создавањето на светот ги поделил битијата на времени, минливи - тоа се неразумните, а разумните ги обдарил никогаш да не умираат и да не се распаѓаат како материите што имаат времен карактер и што се појава, а не суштина.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Ќе отпиеше од пагурчето, ќе ја подзабришеше устата Ване и ќе почнеше: - Џанам.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Потоа уште двапати ги кренаа чашите и го допија виното.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)