Токму во еден таков очајнички контекст еден ден јас ја открив книгата Времето на козите од Луан Старова, потоа Татковите книги и Атеистички музеј коишто вие ги објавивте.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
И тогаш, тогаш повторно ја открив книгата што ми ја донесе чичко ми.
„Маслинови гранчиња“
од Глигор Поповски
(1999)
Ми беше доволно да ги отворам овие книги на која било страница, за да го почувствувам зрачењето на едно блескотно присуство кое се наложуваше како егзактна антитеза на сѐ што некаква постојана актуелност без прекин ни ги бодеше очите: омраза, свирепост, лудост и над сѐ глупост.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)