Внукот на Петра се протнува меѓу нозете на Чана и се слизнува натаму, надолу, следен од гласот на Чана која го предупредува да внимава на возот што се движи оти тоа се обидува да го дофати неподвижниот петел, и вагоните изврвуваат, го откриваат просторот натаму, Веселко го грабнува петелот, набрзина пак се протнува со сѐ петел меѓу нозете на Чана и се исправа крај неа исто така обземен од просторот што е пред нив.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)