-Ако постојано го тинтарам, ќе ме отера во зијан. -После ќе го откачиш.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
Каде, кај кого во Прилеп, не му кажуваа, но отворено му се заканија дека ако одбие да ја изврши заповедта, не само што ќе го затворат веднаш, туку овој пат нема да го пуштат жив да излезе од затвор.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Утрото ги собраа мажите на срецело и пред сите нив му заповедаа на Ѓорета Дамчески да ја натовари бомбата на воловска кола и сам да ја отера во Прилеп.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Малку не ми е јасно, но знам дека е така: на народот треба да му го направиш ќеифот, ама за да го отераш во ќеифот треба прво по глава да го удриш.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Тогаш и добитокот го отераа в село, зашто неговиот единствен син, Данчо, не можеше да ги остави селските работи и да остане подолго време во колибата.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Да можеа глушецот и тастатурата да зборат сигурно би нѐ отерале во 3 вагиналне материне за теророт кој го вршат луѓето врз нив.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
Тоа спиште колку што можеше, но Ибраим го извлечка надвор и му го предаде на друг сејмен да го отера во друга одаја.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)