Ветерот ги издува испарините и замаглините и видик се отвори до немајкаде.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Тој дожд тегнеше во неа еднолична мелодија но не можеше да избрише едно сеќавање на онаа ноќ под врбите во паркот, и потоа во неговата врела соба, кога праинсконската вистина ја отвори до срце и ја исполни: гаменот со голо теме може сѐ и чини сѐ што може.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)