Излегов на светлината надвор, ја отворив кутијата, и од неа испаднаа куп хартии.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
- Еве, - рече Шишман за да го разувери до крај и ја отвори кутијата, му ја покажа отворена, го заигра камчето внатре, кое сега во отворена кутија не тропаше толку примамливо.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
А тоа беше ова: штом ја отвори кутијата со храна, го почувствува парфемот на Рози и веднаш го обзеде чудна, апсурдна и фантастична мисла.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
- Ете, Кузе, пред Господ и Богородица ти давам... – ја отвори кутијата и почна да брои: сто и дваесет и две лири, седумдесет и осум наполеони, три златни белезгии, три златни шердани, четири сребрени пафти, еден сребрен колан, шест златни прстени...
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Јас и Јулијан Граматик бевме определени да ја отвориме кутијата и да ги изброиме гласовите.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)