остриже (гл.) - во (предл.)

Никогаш дотогаш железничарот Круме не се чувствувал толку виновен пред својот прв син - дури ни тогаш кога го испраќаше острижен во туѓа војска, за да си го намали товарот на куќата за една уста.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)