Успеав да се соземам. Листот хартија остана празен.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Си мислеше дека, ако кошот остане празен, тогаш не остануваше ништо од животот на Татко?
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Душата не е златна прашина па да ја расфрлате низ ветерот, да ја делите, да ја продавате и на крајот да останете празни, јалови и гнили.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Таков беше обичајот, сѐ додека не се даде зборот трпезата да остане празна.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Собата остана празна. „Но, каде е Томо?“ - се праша Рада.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
„Белким нема и мојот гроб што го спремив да остане празен?“, реков со иронија јас.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Робовите беа пуштени од апсаните, невините рисјани беа спасени од веслање по корабите и нивните куќи не останаа празни за да бидат во нив населени Турци-Анадолци.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Но ако ја земеш невестата во нова куќа, ќе го земеш и свекор ѝ.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Потоа - што? Нивнава куќа ќе остане празна.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Собата на брат ми остана празна по неговото заминување.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Понекогаш влегував таму, гледав во испразнетите полици на кои до пред некое време, испомешани, лежеа неговите книги и алишта.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)