остане (гл.) - зачуден (прид.)

Пак почна да го вика и да го бара. Ѕирна под креветот и остана зачудена.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Тапо погледна во браќата и остана зачуден; не разликуваше кој е Мануш а кој Јанкуло. „Кој тоа?“ праша.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
„Негде, на планина?“ праша и остана зачуден од своето неочекувано спокојство.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
На Марко Проказник му јавија дека жена му е болна, не е далеку од својот крај, и тој дојде до некаква своја новаи неразбирлива татковина и остана зачуден, збунет, можеби и исплашен, од малиот број луѓе во селото.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Останала зачудена и не видела, а ни тој, дека разговорот им го слуша легнат под сенка на дуња Лозан Перуника.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Кога го спуштил крај нозе нарамникот од кој го болеле плешките, Арсо Арнаутче се обидел да ја зграпчи за рака и да ја задржи за уште еден поглед од чија светлост слатко се ошумоглавува.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Кога пилотите појдоа кон своите авиони, останаа зачудени: секој авион беше закитен со маслинови гранки.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Едно утро, кога по фронтовите војниците ги зедоа своите пушки, готвејќи се за нов бој, останаа зачудени: во секоја цев - маслиново гранче!
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
- А што купи? - праша Билјана. - Ќе го купи автобусот што го возам јас. - Ај! - викна Билјана и остана зачудена. - Автобусот! - Да, да, - потврди татко ѝ сосем сериозно.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)