остане (гл.) - глув (прид.)

Години со ред како го моли тој Аргира да го пушти на скелето да ѕида со мајсторите, но овој како да имаше камен во градите, а не срце: остана глув и нем за неговата молба.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Е, па зошто тогаш останав глув пред ваквата моја желба.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Четворицата останаа глуви за неговата сила и одмаздничка закана.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)