остане (гл.) - туѓина (имн.)

А и со мене, сине, не се знае, денес сум, утре не сум... – Сега, Мајко, патувањата не се како некогаш, брзо се стигнува, а и брзо се враќа. – Така е, сине, времињата се изменија, ама туѓината си остана туѓина.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)