Се покажа дека Ролан Јаковлевич навистина имал повеќе повремени но и постојани врски а си имал и своја вистинска љубов, и тоа таму, во истиот оној куплерај во кој татко ти седеше пред скалите и се правеше дека ништо не видел и ништо не чул.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Само што, како што обично се случува, некои од љубовите на Генералот засекогаш останаа тајна.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Мислам дека повеќепати во нејзината насмевка имам забележано нејасни знаци на понуда, на некој вид барање помош, или стануваше збор за некое ветување што за мене остана тајна?
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)