остане (гл.) - око (имн.)

Се престорува ова небо камен И скриени во него ќе останат очите што сонуваа да го надвишиш!
„Вардар“ од Анте Поповски (1958)
Но, на едно ѝ останаа очите. Со пенкало и нежен женски ракопис стоеше читко напишана нејзината адреса и име. Јана Попова, улица Шандор Петефи, бр 15, пишуваше.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Откоа јале и пиле, влегла царицата за да почестит гостите и да му речит добре дошле.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Сите што биле во одајата - на сите во него беа му останале очите.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
МАРА: Е, добро, де... земи му неколку, кога ти останаа очите во нив, и ајде да си легнеме.
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)