остави (гл.) - овде (прил.)

Може да не ја погодам, рекла, веќе стара сум, а со стрелањето во капсат може само ќе ја предизвикам за кога ќе ја креваме, или после некогаш, ако ја оставиме овдека, сама од себе да пукне и да убие некого.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Ги развлече дебелите испукани муцки, му се насмеа и проговори: тиме, токо камо го татко му да не пригледа со нешчо. Нѐ остави овде на дедот и бабата и којзнае каде оди, шо прави.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Дури и неколкуте книги на рафтовите беа истите кои ги остави овде пред тој да замине во 1938 година.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Сендии, ме остави овде. Тој пиштол.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
„Тој не прозборе со мене. Ме остави овде, кај портата, и со камионетот замина без да ми рече збор.“
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Барем да го родеше бебето, барем нешто од себе да оставеше овде. Но тоа не било речено.“
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Туку ти лели си при мене, нема да те оставам овде, ќе ти барам некое чаре и ќе си одиме заедно дома.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Се смирија, а тоа продолжи – Агите нема да нѐ остават овде долго време.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
- Море чедо - му рекол - што си нешто невесел овие два вечера?
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Откоа стори малку џефа момчето, му кажало на царот оти татко му му кажал за тоа нешто.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
На молбата од старио син му беше го кренал да го носит погоре во планината, арно ама го носел и тие зборои што му 'и рекол татко му сите 'и преживал во умот и си велел во мислата вака: „Проклет да би бил тој чоек што го сторил овој лош адет да си 'и носиме татковците во планинава и да ѝ остааме овде да умираат од глад, без да мисли оти што ќе стори, тоа ќе најди.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)