Не ни оставија место за сакање, му велам, но Горачинов веќе ми ја затвори устата, не ме остава така да зборувам.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Мими ја отвора пудриерата, гледа дека е нацрвена по образот, се колеба малку дали да се обрише, но пак остава така.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
А и господ е себичен, штом не те искарува, штом не те поучува, туку те остава така сам.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)