остава (гл.) - некаков (зам.)

Но дали постои целосно чист јазик што би се претопил во припадноста? праша зачудено Камилски.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Првото што му го подаде на Винстон оставаше некакво чудно, а сепак познато чувство под прстите.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Затоа тоа секогаш остава некаква празнина, темна зона, која би можела да се надополни, да речеме, на пример, со јазикот?
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)