ослепува (гл.) - од (предл.)

Ваквиот револт, како магија за привремено онеспособување, ја симнува накратко футролата од ножот на напасникот, и тогаш сите ослепуваат од неговиот одблесок.
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
Храброста не се плаши од недоверба - тие пиеле и со нејасна но присутна радост си погледнувале в очи.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Сакаше да се грчи во тие крчми, да ослепува од ракија, не, да стане вид само за едно - за Јана, таа неврат со златна пена коса зад малите уши.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Всушност, какви закони споменувал пред тоа Доце Срменков, што сакал да им каже на дојденците додека ослепувал од утрено сонце?
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)