Правев гаргара со новитетите, општев со залудноста.
„Зошто мене ваков џигер“
од Јовица Ивановски
(1994)
Долго ми беше бесмислена претпоставката дека геј-маж, маж кого сексуално го привлекуваат мажи, маж кој полово општи со мажи, не е „навистина“ геј само затоа што нема некое конкретно внатрегрупово знаење или зашто не му е позната некоја конкретна работа од тривиите на геј-културата.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Мене која општам со духовното
ми приличи световното:
земја и море, Луна и цибрина!
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Ова ми доаѓа како одговор на најглупавото верување дека мажите се поинакви и поразлични од жените во средните години и дека најголем грев е да општиш со истрошена жена која „веќе не може“.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
„Здраво, ако науката смее да општи со помрачените умови.“ Иван за миг го опфати со поглед од теме до петици. „Мислите дека јас ве довлечкав в болница за да ви се одмаздам?“ „Мислев, докторе“, рече со неолекувано спокојство. „Мислев дека тоа го сторивте за доброто на Јана и за мое добро. Каде е таа?“
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)