оправда (гл.) - негов (прид.)

Правам сѐ да ја оправдам неговата доверба.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
И ќе ја оправдам неговата доверба. Чесно ќе ја оправдам.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Важно, тој ги изнесе своите доводи и тоа донекаде го оправдува неговото молчаливо согласување.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)