Сакав да ја опишам таа реалност со навестување преку нешто друго. Да зборувам низ метафора.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Немам зборови со кои може да да ја опишам таа моја голема болка.
„Седум години“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2012)
Немам зборови да ја опишам таа неподнослива душевна болка.
„Седум години“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2012)
Нашето учество во создавањето на песната- песните, е во мигот на невидливиот спој на причината и оној што ја опишува таа причина.
„Вечната бесконечната“
од Михаил Ренџов
(1996)
Бунарот беше сув! Не можам да ја опишам таа состојба, отпрвин на неверба, а потоа на изгубеност и страв.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)