Но требаше да се чекори, макар и да не се одржува чекор.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Без жедта цветовите не постојат. Размислував за неговиот спокојно одржуван чекор, за неговото задоволување со малку среќа, со парите што ги заработуваше да ги купи последните топли векни леб од фурната на патот и да го заокружи уште ден среќно минат ден во Картагина.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)