Замина да ја досее пченицата на која веќе ѝ одминуваше времето.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Ќе одминува времето, ќе одминуваме, ќе бидеме сè поблагородни, сè повозвишени: во висока возбуда човек посакува да не биде барем невидлив, да биде барем стракче меѓу илјадниците коренчиња: зашто недостижно е да се биде стебло засадено покрај извори...
„Ненасловена“
од Анте Поповски
(1988)
На почетокот ова, колку-толку, беше ублажено и компензирано со давање на, во тоа време, популарните „бонови“ на работниците – со кои тие можеа да пазаруваат во локалните продавници и маркети на познати фирми од градот, со коишто директорот имаше личен, пријателски или деловен, однос.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Како што одминуваше времето, тој гнев, таа омраза од одбивањето на Луција да ме прими како прв, стана неподносливо бреме за мене, оти сепак се мешаше со преостанатото слатко вино на љубовта; со мене се случи нешто до ден-денес необјаснето, нешто сосема неверојатно: јас веќе не мислев на телото на Луција; не мислев ни на нејзините гради, ниту на нејзините колкови, ниту на нејзините бедра, а најмалку на просторот меѓу нејзините нозе, таа клучалница со непознат за мене запис; со ноќи го сонував само папокот на Луција.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Како што одминуваше времето, така душите им се стоплуваа, а со тоа и чудни настани им извираа низ устите обликувани во низи зборови што се таложеа во мене молчаливиот, стутканиот меѓу колената на татка.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Како што одминуваше времето при долгото патување за Брно, така правеше напори што побргу да ја заборави, да ја истисне од мислите како и да не ја запознал. Правеше напори, но не можеше.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Но, како одминувало времето, се снаоѓале и сега се тука одомаќинети.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Но, како што одминуваше времето и овие бонови прекратија.2 Поради отворената можност за приватизација на оваа јавна радиодифузна единица од страна на еден, во тоа време, моќен локален бизнисмен – вработените, преку нивниот синдикат, започнуваат преговори за трансформација на радиото од јавно во приватно.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)