ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Откако одлучив да гладувам, додека не пребледнам и премалам до онесвестување (а во донесувањето на ваквата одлука НЕ играше улога наближувањето на летната сезона и тековниот тренд на топлесот и тангата), преместувањето на работната маса ќе беше преголем зафат за толку мал човек како мене, па на крајот ги преместив компјутерот и работниот стол, како револт од немоќ да променам нешто поголемо во мојот застоен животен тек.

Мојата намера беше поразумна, само сакав да го снимам првиот филм за психоанализата.

Значи, одлучив да го овековечам моето слабеење и истовремено да имам и улогичка позирајќи за фотографиите „пред” и „после” курата на слабеење.

По сугестија на партизаните одлучил да се држи „до планините северно и југозападно од Пешкопеја“.

Како резултат на тоа Светозар Вукмановиќ-Темпо одлучил да го одложи патувањето кон север и да се врати во Црвена Вода „со сите луѓе кои што можеше да ги собере“.

И затоа, уште во монархистичкото време во родната земја, одлучи да биде адвокат.

-И што би можел да ѝ приговориш на мајка ти ако ѝ се посакало да се стори уште со некое живо суштество покрај себеси во својот сиромашен живот и притоа одлучила да не се врзува со никого при остворувањето на оваа намера.

Одлучивме да одиме лево за да го посетиме селото Дреново иако на сообраќајната и туристичката карта го нема.

Одлучив да ја вклучам кон збирката ампутирани вести од весниците поради необичноста.

Самата одлучила да живее сама. Но, тоа не мора да значи дека така ќе остане до крај.

Некој од нив, воден од сочувство, одлучи да му помогне на Акакиј Акакиевич барем со добар совет, велејќи му дека тој не би пошол кај реонскиот началник, зашто може да се случи реонскиот, сакајќи да заслужи пофалба од претпоставените, и да го пронајде на некој начин шинелот, тогаш шинелот сепак ќе остане во полицијата, ако тој не им достави законски докази дека шинелот му припаѓа нему; туку дека е најдобро тој да му се обрати на едно значајно лице, дека значајното лице, откако ќе испрати писмо и ќе се поврзе со оној со којшто треба, може да направи работата да тргне поуспешно.

Одлучија да заминат сеејќи паника со рафални пукотници, одмаздувајќи му се на народот што толку долго, вон каква било памет, ги трпел и им пуштал на волја.

На Хелвиг му беше јасно дека во овие нови околности во неговиот живот, заради оваа жена со која веќе живее заедно, не би можел сам, без нејзина согласност, да одлучи да го бара детето.

И кога најпосле Дукле дефинитивно одлучи да ја остави, таа, се пофати за мевот и му рече радосно: - Трудна сум... Дуклета радост го облеа, се возбуди.

Ако не сакаш дебела жена, тоа си требало порано да мислиш, кога си се одлучил да ја земеш...

Но имаше нешто друго што одлучи да патуваме во Италија.

Од овие причини тој се одлучил да им презентира преписи кои најконкретно упатуваат кон темата што ја најавува.

Тогаш одлучи да го викне по име! Но Н.С. продолжи да молчи. Не се одѕва.

Одлучив да одам со отворени очи.

Со намера да им се зголеми публицитетот, што им беше повеќе од потребно, Ники Хаслам со уште неколку пријатели одлучи да направи голема журка во студиото на Џери Шатберг на Јужната Парк Авенија, една вечер пред “Шоуто на Ед Саливен”.

Филмови и пак филмови и уште филмови.

Во октомври Стоунси се вратија да се обидат уште еднаш - свиреа на Академијата за музика на 14. улица, а на 25. првпат требаше да дојдат на “Шоуто на Ед Саливен”.

Другата, „Kleve warme Ausstellung“(Клевската топла изложба), беше одржана 1946 година кога Бојс конечно се одлучи да стане уметник, а не научник. Клеве е родното место на Бојс.

Оттука, независно од комбинациите на субјективните и објективните причини, Бојсовите родители не ја исполнија својата прва должност како родители кон своето дете: кај него да создадат чувство на сигурност.

Едната, “Kleve Ausstellung von Kalte” (Клевската изложба на студенилото), беше одржана 1945 година, кога Германија капитулира и кога Бојс беше репатриран од заробеништвото во СССР.

Тешко ни е кога некој што го сакаме ќе направи поинаков избор од нашиот, кога постои дисиденција во мислењата, дисјункција на желбите, кога ќе одлучи да живее поинаку отколку што ние живееме.

Му беше мачно да плаче по напуштањата, па одлучи да плаче однапред.

Застанаа. Со стап ја измерија длабочината и одлучија да ја поминат матната.

Одлучив да молчам, да не отворам непотребно нов фронт.

На авторот ќе му бидат потребни дополнителни петнаесет години за да го оствари ова внатрешно патување, за да се врати кон тоа што жесто­ко го обележало, одржано во инстинктот на спасување­то, задржано по првите налети на заборавот: „Нека останат спомените длабоко вкопани во ме­не, дури до заборав, сѐ додека ферментирањето на животот не одлучи да ги исфрли на површина, сѐ до мигот на оваа книга...“

По број беа вкупно седум, сите запишани по упокојувањето на жена му, но авторот сепак се одлучи да ги препише во својот бележник само следните два: Првиот: Жена ми Мара почина на 18 јануари 1982 година.