одлета (гл.) - во (предл.)

Еве вистина, стрико, сет тие пилиња кај нас и везден кај се бараат и не можат да се видат.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Секое скршено делче од моето срце се соедини со ветрот и одлета во бескрајот, таму ќе те пронајдам.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Дедото Петко за местото се пазарел со Буровица, го платил со единаесет жолтици и кога таа еден пазарен ден тргнала за Воден да му го препише местото, на Белојаса, на свиокот од патот, на најлошото место, коњот се сопнал и таа одлетала во реката. Од таму ја донеле на леса, ама мртва.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Се разнеле и гласишта небаре се приналутил и одлетал во Ледената палата на соништата...
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Секоја моја солза е дел од морето, ќе се роди во форма на прекрасен бисер, а од нив прстен за некоја друга љубена.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Со тие мисли Силјан си летна од Плетварско и си одлетал во село Коњари, та си кондисал на седелото од Аџијата.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
За нив татко ми прикажуваше оти тие биле брат и сестра и ич не живееле како што рекол Господ, та беше 'и колнала мајка му и татко му да се сторат пилиња и да одлетаат в поле, та да се бараат еден други и да не се најдат.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)